Vergeten

Vergeet ik echt meer sinds ik chemopillen slik? Ik heb wel de indruk, maar ben ook vergeten wat ik vroeger allemaal vergat. Voordeel van die pillen is, dat ik nu een goed excuus heb.


Vergeten

Ik vergat altijd al veel
maar ’t wordt nu substantieel
ik ga voor een boodschap van huis
stap een andere winkel binnen
ik zocht iets voor in de keuken
maar kom met schoenen thuis
en kan opnieuw beginnen

Mijn lief zegt vaak: ach liefje
maak gewoon een briefje
zodat je ‘t straks nog weet
dat mag best handig lijken
maar ‘k vergeet het mee te nemen
en als ik dat niet vergeet
vergeet ik erop te kijken

Ik vergeet wat je vertelde
toen je me onlangs belde
soms kom ik iemand tegen
vertel een anekdote
maar raak de draad snel kwijt
en dus is halverwege
’t verhaal weer naar de klote

Mijn geheugen is een vergiet
maar ach, het deert me niet
mijn excuus, dat mag er zijn
dat lucht me wel wat op
want als ik iets vergeet
dan zeg ik: chemobrein!
en iedereen houdt z’n kop

 

Hartelijke groet voor jullie allen, en vergeet niet dat je niet de enige bent die wel eens iets vergeet,

Hanneke


Meer gedichten staan op mijn website:
https://jmu120.wixsite.com/hannekemulder
 

 

23 reacties

Oh, wat een herkenning! De reden van de vergeetachtigheid is waardeloos, maar een schitterend gedicht heb je er over gemaakt!

Liefs, XXX

Laatst bewerkt: 25/08/2020 - 10:39

Heel herkenbaar idd, maar dan bij mij ook zonder  chemo...

Ik heb er al langer last van en maak overal lijstjes voor.

Maar soms is het ook heel erg  " bruikbaar "  als je  iets wilt vergeten

dan maak ik ook wel eens  " misbruik  " van mijn situatie!! hahaha

Herkennen jullie dat ook ??

Groetjes  Hans

---

 

Laatst bewerkt: 25/08/2020 - 11:20

En soms denk ik:” Helga, ‘t komt je soms goed uit”. Maar nooit mijn vinger daarop kunnen leggen. Immers, wanneer klopt die gedachte?
 

Humor en herkenning!

liefs,

Paul

Laatst bewerkt: 25/08/2020 - 11:59

Erg herkenbaar, de ene keer meer dan de andere keer.

Ben alleen vergeten wanneer ook alweer.🤔😉

Liefs Alice😘❤

Laatst bewerkt: 25/08/2020 - 13:52

Ik vind hem geniaal
herken het helemaal
vellen vol reminders geschreven
waar zijn die dan gebleven? 
Samen in de stad gestaan
waar komt dát idee vandaan?
Geen idee wat ik hier moet
tassen, schoenen, alles is nog goed
ik kijk naar hem, we zijn hier toch voor jou
nee schat, wat bedoel je nou?
Ik grijns en neem hem bij de hand
bekijken winkels aan elke kant
maar nee, er zit niets bij
wat een bel doet rinkelen bij mij.
De oplossing, ja die is goed
we doen iets wat ons heel goed doet
we nemen een borrel met gebak
zitten heerlijk op ons gemak
komen thuis met verder niets
waren lekker buiten op de fiets
wat wil je nou nog meer?
Als we iets missen, halen we dat nog wel een keer. 

Dat is nu
en klinkt niet cru
het is ook waar
we zijn ermee klaar
telkens ongelukkig of boos
brengt ook geen volle doos
een blog eens al aan gewijd
frustratie is zonde van je tijd.
Maar ja, we hebben ons bekeerd
en met de tijd ons dit geleerd
vele vlammetjes geschoten
goed humeur subiet naar de kloten
toen hebben we ons lol beloofd
en zijn de vuurtjes weer gedoofd
voordeel: waar we ons verwenden
zijn we nu heel goede bekenden.

Je bent weer prachtig in vorm lieverd! Mijn grijns kan nauwelijks groter zijn; want ik loop gezellig naast je....hihihihi!

Dikke knuffels van mij xxxxxxxx díe vergeet ik niet!!


 

Laatst bewerkt: 25/08/2020 - 14:40

Hoe meer je leert, hoe meer je weet. Hoe meer je weet, hoe meer je vergeet.. 

Je bent gewoon een hele knappe kop, Hanneke! 

Liefs, Joke

Laatst bewerkt: 25/08/2020 - 14:41

Hij is weer prachtig en zeker heel herkenbaar. Bij mij is de chemokuur echter alweer meer dan 20 jaar geleden, dus ik gebruik hem nu niet meer. Als ik nu weer eens een naam kwijt ben, of iets ben vergeten noem ik het gewoon een "seniorenmomentje". Dat werkt ook altijd.

Laatst bewerkt: 25/08/2020 - 14:52

Lieve Hanneke,

Inderdaad zo herkenbaar: een boodschappenbriefje maken en die dan vergeten. Of naar de keuken lopen en niet meer weten wat je daar wilde doen. Vergeten om bepaalde dingen op te ruimen. Mijn man, die behoorlijk georganiseerd is, wordt soms gek van me. Ik word soms gek van mezelf, dus ik begrijp het, maar kan er niks aan doen. Jij hebt er in elk geval weer een prachtig gedicht over geschreven. Chemobrein is niet fijn! 

Liefs, Jessica

Laatst bewerkt: 25/08/2020 - 19:14

Ja, weer een mooi onderwerp waar zo velen van ons mee te maken hebben. Bij mij is het niet alleen het vergeetachtig zijn maar daarbij laat ik ook nog eens van alles uit mijn handen vallen en daar word ik dan weer zo vreselijk boos om. Niet op woorden kunnen komen, stomme dingen zeggen, woorden verbasteren. Het kan bij mij de chemo niet zijn maar wel de Cyproteron en natuurlijk de leeftijd.

We doen het ermee.

Tom

Laatst bewerkt: 25/08/2020 - 20:03

Euhh.. wat wilde ik ook alweer zeggen? Oja..... geweldig gedicht weer!

Liefs, Petra.

Laatst bewerkt: 26/08/2020 - 10:08
27 augustus 2020 om 14.17

Lieve Frie,

Mooi gedicht over een heel herkenbaar onderwerp. Toch vind ik het wel eens lastig hoor als het weer eens zover is dat ik iets ben vergeten. Ben me er ook dan zo van bewust dat dat vroeger echt wel anders was. Gelukkig heeft mijn man het vaak alleen in de gaten. Behalve als ik in een gesprek met anderen ineens kwijt ben wat ik ook alweer wilde vertellen. Maar wat je zegt. Dan maar het excuus😉.

liefs Bianca

 

Laatst bewerkt: 27/08/2020 - 14:17
30 augustus 2020 om 16.41

Hoi Hanneke,

Laten we maar zeggen dat ik naast het vergeten van veel dingen ook gewoon sneller moeite heb met het schakelen en organiseren van de dingen die ik hier op kanker.nl doe. Misschien ook een herkenbaar probleem bij velen😉. Gelukkig is het compliment over je gedicht wel aangekomen. Geniet lekker van je vakantie op Ameland ehhh Texel😁😘.

liefs Bianca

Laatst bewerkt: 30/08/2020 - 16:41

Lieve mensen,

Dank voor jullie warme, mooie, begripvolle, soms dichterlijke en vaak ook humoristische reacties. Opmerkelijk dat jullie dit verschijnsel allemaal ook hebben. Vervelend en lastig, maar laten we inderdaad maar proberen er een beetje om te lachen. 
Ik had jullie graag allemaal persoonlijk geantwoord, maar dat lukt niet want ik ben bezig mijn tas in te pakken voor een vakantie op Texel. Dit vergt opperste concentratie, want anders vergeet ik natuurlijk weer de helft. 

Overigens, sommige vergissingen zijn alleen maar mooi. Bianca, dat je mij Frie noemt, beschouw ik als een compliment!

Sterkte en liefs voor iedereen,

Hanneke

 

Laatst bewerkt: 27/08/2020 - 19:29

Ik hoop dat je het leuk hebt daar op het eiland!!

Alleen jammer dat het weer aan het omslaan is.

Groeten  Hans

---

Laatst bewerkt: 27/08/2020 - 19:58

Haha, humoristisch geschreven en heel herkenbaar. Ik lach er maar om, van alle bijwerkingen vind ik dit de 'prettigste'; het frustreert soms, maar ook vervelende dingen worden vaak zat weer snel vergeten. 

Hele fijne vakantie!

Liefs Sandra

Laatst bewerkt: 28/08/2020 - 19:50

Geweldig omschreven!

Kom er hier niet mee weg  trouwens, met dat chemobrein. Achja, misschien ook beter dat weinig mensen uit mijn omgeving weten wat het is 😉

Liefs, Bianca

Laatst bewerkt: 31/08/2020 - 13:25

Hey Hanneke, wat kan jij mooi dichten zeg! En hoe herkenbaar  die vergeetachtigheid. Leuk dat de medische wetenschap er een woord  voor heeft bedacht, maar dat chemo-brein ben je op een gegeven moment echt goed zat, toch!

Mijn laatste chemo was 13 maanden geleden. Heb ook heel lang serieuze  pijnstillers ( opiaten dus) geslikt. Ook niet echt bevorderlijk voor je brein :(.

gelukkig is mijn hoofd daarna  steeds  weer iets helderder geworden. En net als jij schrijf ik alles op briefjes, die ik dan net als jij vervolgens niet kan vinden of kwijtraak haha. Zolang we maar ons gevoel van humor behouden  :)

Groetjes,  Christa

 

ps leuk om alle Eerdere reacties te lezen. Dat schept een band  :)

 

 

Laatst bewerkt: 22/10/2020 - 09:12

Hoi Christa,

Dank voor je fijne reactie. Dit gedicht is al een oudje, inmiddels zijn de chemopillen uitgewerkt en ben ik weer terug aan de hormoontherapie. Maar het brein werkt nog onveranderd. Juist vanmorgen liet ik mijn boodschappenbriefje weer thuis liggen.

Opiaten, o jee, ja, daar heb ik ook ervaring mee inmiddels. Oxycodon, gelukkig nog kortstondig. Het lijkt me zwaar om die langdurig te moeten slikken. Wat word je daar duf van. 

En inderdaad, de humor vasthouden, dat is ontzettend belangrijk. Een andere blogster schreef: humor houdt ons op de been. En zo is het.

Hartelijke groet, 

Hanneke

Laatst bewerkt: 22/10/2020 - 12:07

Lieve Hanneke 

ik zou zo het gezicht willen zien van degene als je zegt ja chemobrein ik denk in beelden dus ik begin te grinniken en nee niet omdat ik het niet vreselijk vind voor wie hier mee te maken heeft maar omdat ik zelf ook alles altijd vergeet ja je leest het goed ik hubby begint er inmiddels  een beetje mee maar hij haalt het niet bij mij ,al heeft het bij mij een andere oorzaak zorgt het vaak voor humor tussen ons twee .

liefs hes xxx

Laatst bewerkt: 07/10/2021 - 12:26

Nou inderdaad, lach er maar om. Het ís toch soms ook gewoon komisch. Ik had weer een paar mooie staaltjes de afgelopen tijd. Ik bestelde twee precies dezelfde vesten. Dacht dat het bedrijf een fout had gemaakt, maar nee hoor.

En deze week rekende ik de gedronken koffie op een terras twee keer af. Eén keer bij de baas, één keer bij zijn zoon. Zag het thuis in de bank-app.

Moet dan erg lachen om mijn gekluns en laat het lekker zo. De horeca kan wel een steuntje gebruiken en ik kan het toch niet meenemen. 

Laatst bewerkt: 07/10/2021 - 14:06

Dat kan ook handig zijn twee vesten dan kan de een in de was en kun je die andere nog aan😇

Wel een beetje eigenaardig dat vader en zoon langs elkaar heen gaan .

Ik heb het het meest als ik wil wassen of ik vergeet het eruit te halen of ik doe wel de kraan open en zet de schakelaar aan en de machine niet ,maar ik kan ook rustig zeggen dat ik boodschappen ga doen en kom met heel andere dingen thuis ik schrijf briefjes en zet alles im mn telefoon en mn gewone agenda en vergeet het alsnog ,en ga zo maar door 🤣🤣

Laatst bewerkt: 07/10/2021 - 22:18