Kanker.nl: midden in het leven

Toen ik door ziekte mijn werk verloor, had ik het gevoel, aan de zijlijn te staan. Maar sinds ik jullie heb leren kennen hier op kanker.nl is dat veranderd. Een nieuwe wereld is voor mij opengegaan. Dit werd bevestigd gisteren tijdens de deelnemersdag. Het was een warm, gezellig en opmerkelijk vrolijk samenzijn. Wat een geweldige mensen heb ik mogen ontmoeten. Vandaag geniet ik daar, bekaf, nog van na.


Midden in het leven

Ik sta aan de zijlijn
van de maatschappij
uitgerangeerd
afgeserveerd
uit het arbeidsproces
alleen nog wachtend
op het zwaard van Damocles

Maar is dat wel waar?
sinds ruim een half jaar
maak ik deel uit van een sympathiek stel
dat actief is op kanker.nl

Ik heb een nieuwe wereld betreden
waarin men leeft op het scherpst van de snede
een wereld waar heel veel mensen wonen
die moed, levenslust en karakter tonen

Hier zit iedereen met dezelfde vragen
kan ik denken in jaren, maanden of dagen
niemand weet hoeveel tijd nog is gegeven
maar we zijn allemaal bezig met Leven

De bouwvakker antwoordt de docent
de schoonmaker steunt de wijkagent
de wetenschapper troost de bloemist
de kok chat met de i.t.-specialist

Het is de maatschappij in het klein
dus wij hoeven niet aan die zijlijn te zijn
juist aan het eind, meer dan aan het begin
sta je niet aan de kant maar er midden in




Ik hoop samen met jullie nog een tijd midden in het leven te mogen staan.

Liefs en groeten,

Hanneke

Meer gedichten staan op mijn website:
https://jmu120.wixsite.com/hannekemulder
 

35 reacties

Helemaal en van harte mee eens!

Goed je gisteren te ontmoeten en even te spreken!

Liefs,

Herman

Laatst bewerkt: 03/10/2019 - 13:28

Mooi geschreven weer Hanneke ! Ik heb je gister nog even kunnen groeten, maar helaas niet gesproken, maar toch leuk dat ik jou en de andere meiden nog even zag, ik was best wel nerveus en ik werd zelfs emotioneel toen ik jullie aan de tafel zag zitten haha, maf he  ;-) 

liefs Cecylia

Laatst bewerkt: 03/10/2019 - 13:49

Ik was ook blij om jou te kunnen begroeten, en dacht: we spreken elkaar later nog wel. Maar in de drukte heb ik je de hele dag niet meer terug gezien. Volgende keer beter!

En die emoties had ik ook...

Laatst bewerkt: 03/10/2019 - 15:01

Hoi Cecylia, nee hoor, is niet maf! Jeetje, had moeite je los te laten!

Laatst bewerkt: 03/10/2019 - 15:56

O schat, je hebt het wederom subliem omschreven! Heel veel hele dikke knuffels! (nog meer....hahahahaha!)

Ook hier iemand die nog niet is bijgekomen, maar volop nageniet van de warmte, vriendelijkheid, gezelligheid en 'gewoonheid' van deze dag. Hoe gemakkelijk onder elkaar, hoe gewoon het lijkt op een hele normale bijeenkomst. Top!

Laatst bewerkt: 03/10/2019 - 15:54

Mooi geschreven lieve Hanneke. 

We gaan nog lang door. We zijn niet voor 1 gat te vangen. šŸ’ŖšŸ’ŖšŸ’ŖšŸ’ŖšŸ€šŸ€šŸ€šŸ€

Ben ook blij met jou šŸ˜˜šŸ˜˜šŸ˜˜

Laatst bewerkt: 03/10/2019 - 20:16

Ik weet zeker dat velen jou graag hadden ontmoet. Maar als je 100% werkt heb je natuurlijk weinig tijd, tenminste ik hoop dat dat de reden was!

Laatst bewerkt: 04/10/2019 - 13:53

Het was geweldig. De ontmoetingen waren geweldig. Jou na 35 jaar weer te zien was mijn grootste cadeau op deze dag. Iedereen was geweldig. Wat een hoop positieve mensen in een situatie die door anderen per definitie als hopeloos wordt gezien. Ik voel me er nog steeds helemaal ā€œverwarmdā€ door  

Liefs aan iedereen

Laatst bewerkt: 03/10/2019 - 22:29

Zo bijzonder, deze bijzondere gebeurtenissen. Vaak denk ik; toeval bestaat niet. Ook voor mij was er een speciale gebeurtenis. Liefs DasješŸŒŗšŸŒŗšŸŒŗ

Laatst bewerkt: 03/10/2019 - 23:38

Ja ongelofelijk, wat een verrassing was dat om jou hier tegen te komen, te meer omdat we al een warm contact hadden op deze site. Ik was erg benieuwd naar 'Loesje'. Maar dat jĆ­j dat was... 

Laatst bewerkt: 04/10/2019 - 09:00

Dank je wel voor het leuke en waardevolle contact, en dit mooie gedicht.
Veel liefs,
Johan

Laatst bewerkt: 03/10/2019 - 23:55

Dit is het eerste gedichtje van jou dat ik hier lees. Wat schrijf jij mooie gedichten!

Liefs van Bianca

Laatst bewerkt: 04/10/2019 - 02:44

Goedemorgen Hanneke,[ en alle anderen ]

Goed om te lezen dat jullie een mooie dag hebben gehad.

Ik ga nooit meer de deur uit, dus kon er niet bij zijn.

Ik hoop dat jullie er een hoop energie van hebben gekregen.

Groetjes   Hans

 

Laatst bewerkt: 04/10/2019 - 08:27

Ha Hans,

Mijn blog gaat in de eerste plaats over de contacten hier op de site. De deelnemersdag bevestigde wat ik hier meemaak.

Jouw inbreng is bijzonder en waardevol. Ik gebruik o.a. de woorden 'moed' en 'karakter' deze woorden lijken mij, voor zover ik dat kan inschatten, op jou zeer van toepassing.

Dank dus weer en hartelijke groet,

Hanneke 

 

Laatst bewerkt: 04/10/2019 - 13:48

Ja Hanneke, mooi geraakt weer. Ik had er gisteren graag bij geweest maar ik wilde het uiterste uit mijn vakantie halen omdat deze al was ingekort door de 2nd opinion. Misschien een volgende keer. 
Wat een tempo heb jij zeg! 

Laatst bewerkt: 04/10/2019 - 08:43

Gelijk heb je! Ik heb wel gekeken of ik je zag, had graag met je over muziek, wandelen en onderwijs gepraat. Maar we zijn optimistisch; volgend jaar een nieuwe kans.

Laatst bewerkt: 04/10/2019 - 13:51

Prachtig, Hanneke (ik ben nog steeds moe en dus alweer in tranen) en elk woord zo waar! Dank je wel voor weer zo'n treffend gedicht! Ik sluit me er volledig bij aan. Veel liefs XXX 

Laatst bewerkt: 04/10/2019 - 09:06

Ja je gedichten zijn zo echt en het beurt mij op 

chemo kuren is echt wel een dingetje voor al al die nare bij werkingen maar goed fijn dat de dag geslaagd is helaas kon ik niet er bij zijn 

Liefs Kittie

Laatst bewerkt: 04/10/2019 - 09:23

Mooie en ware woorden! Het komt voor mij lijkt het net op het juiste moment: na de eerste maanden na de diagnose uitgezaaide borstkanker, steeds maar doorgaan, moed houden en m'n stinkende best doen vooral positief te blijven, m'n gevoel te volgen om te kiezen voor dat wat me blij maakt, zit ik nu leeg, uitgeput en zonder positieve flow thuis. Aan de zijlijn, niet in functie, nooit meer aan het werk misschien. En dat omdat een bedrijfsarts mij totaal onderuit heeft geschopt met kwetsende, onbegrijpelijke woorden...

Gelukkig ontdekte ik deze site, blogs en lotgenoten. Het geeft troost om zoveel te herkennen. Het gevoel dat ik niet de enige ben!

Nu maar aan de slag met dit mentale stuk verwerking. Zal ook wel weer naar positief draaien! En wie weet: mijn droom kan ik toch misschien waarmaken op een of andere manier; met muziektherapie mensen helpen.

 Ik voel me gesteund door iedereen op deze site! 

 

Laatst bewerkt: 04/10/2019 - 13:54

Goed dat je deze site gevonden hebt, ik ontdekte hem pas na twee jaar. Wat erg dat je zo onderuitgehaald werd door je Arbo-arts. Dat zou absoluut niet mogen in jouw situatie! 

Ik hoop dat je de weg omhoog weer kunt vinden. Ik vind het zo bijzonder dat jij je hebt omgeschoold tot muziektherapeut nadat je ziek werd. Ken jij het boek Musicofilia van Oliver Sacks? Toen ik dat gelezen had, dacht ik: nu weet ik eindelijk wat ik wil worden: muziektherapeut! Maar ik was al dik in de 40 en heb de stap niet aangedurfd. Jij wel. Ik hoop dat jij die droom, op wat voor manier dan ook, toch nog kunt waarmaken. Er zijn vast andere wegen dan de gebaande paden.

Veel sterkte!

Hanneke

Laatst bewerkt: 04/10/2019 - 17:01

Hoi Hanneke,

 

toen ik in 2016 ziek werd, ben ik "gewoon" weer na alle behandelingen aan het werk gegaan als fysiotherapeut. Maar mijn besluit is daar al genomen: ik ga me omscholen. Sinds 2017 leek ik schoon, heb ik de reconstructieoperatie laten doen en augustus 2018 was het zover: alle assesments gedaan om de verkorte deeltijdopleiding te starten naast mijn werk. Zo gaaf: weer op school, als student rondlopen, college's volgen en vooral heel veel muziek maken en leren over dit mooie vak! Helaas kwam de ziekte dus in december van dat jaar al weer terug...

Ik heb meteen alles stopgezet: werk, vrijwilligerswerk en vrije tijdsbesteding. Maar de opleiding wilde ik op een of andere manier wel door blijven volgen. In februari dit jaar startte ik zo goed en kwaad als het ging tijdens de bestralingen en start chemo/immuunkuur om de drie weken, met de stage (4-12 uur per week). Hoe fijn was het om mooie momenten met de cliĆ«nten te beleven tijdens de muziektherapie! Het was gewoon therapie voor mezelf tegelijkertijd. Mijn collega's fysio en mijn werkgever stonden Ć©n staan gewoon achter mij: dit is het aangepaste werk dat ik nu mag doen. Alleen begrijpt de bedrijfsarts er dus helemaal niets van: wilde mij steeds wat voor mij huidige functie laten doen. maar dat is dus op geen enkele wijze te combineren voor mij op dit moment.

Gelukkig ga ik half oktober naar een andere bedrijfsarts, maar intussen heb ik ook gesprekken moeten starten met de psycholoog, zit ik sinds drie weken uitgeput thuis, omdat de contacten met de vorige arbo arts al mijn energie hebben weggevreten. Dat voelt zo onrechtvaardig! 

Ik begin nu weer wat meer balans te vinden, verwerk dit trauma met de volstrekt onbegrijpelijke bedrijfsarts en houdt goede moed dat het wat werk en/of uitkering wel goed komt. Intussen gaan de immuunkuren door en slaat deze behandeling nu heel goed aan! Zo fijn om contact met jullie te hebben hier op de site!!

Vechten tegen de ziekte heb ik nooit zo gevoeld, vechten tegen de instanties en buitenstaanders die niet naar de mens achter de ziekte kijken, of alleen maar de regeltjes volgen is wat het vermoeiend maakt.

Ik wens iedereen in deze situatie veel kracht daarvoor.

Astrid

Laatst bewerkt: 05/10/2019 - 18:46

Heftig he, valt zeker niet mee. De mensen die het niet meegemaakt hebben zeggen het te begrijpen. Maar in werkelijkheid snappen ze er geen bal van. EĆ©n van de sprekers op de deelnemersdag Warner Prevoo zelf arts en medelotgenoot beaamde het ook. 

Wat fijn dat je net als wij hier allemaal herkenning, troost en gesteund voelt. 

Heel veel sterkte en kracht. 

Liefs Aliceā¤

Laatst bewerkt: 04/10/2019 - 15:38

Wat mooi om te lezen hoe jullie de deelnemersdag hebben ervaren. Ik kon niet vanwege mijn werk maar eerlijk gezegd vind ik ook dit soort bijeenkomsten erg spannend en confronterend. Ik vind het fijn om regelmatig jullie stukjes te lezen. Alle wijze woorden, gedichten doen mij goed. Maar in levende lijve jullie ontmoeten is wel een "dingetje". Wat ik nog wil schrijven is dat jullie allemaal kanjers zijn en ben dankbaar dat ik ooit op dit medium terecht ben gekomen.

Laatst bewerkt: 07/10/2019 - 21:46

Hallo Bientje64,

je bent vast ook een kanjer. Wij zijn allemaal heel gewone mensen ;-)

Het was geweldig, dus gewoon een keer proberen!

Groetjes Loes

Laatst bewerkt: 08/10/2019 - 12:13

Moed heb je niet nodig gewoon je zelf zijn. Dat doen we allemaal.

Iedereen en dus ook jij kunnen je nog opgeven om mee te gaan.

Je kan 17 oktober naar Utrecht komen voor de lunch. Je kunt dan kennismaken met Dasje, Hebe, Hanneke, Pasje, Frie, Nikky en onder andere mij en nog vele anderen. 

Mocht het je leuk lijken kun je Dasje een berichtje sturen. Zij kan je meer vertellen.

Hierbij voor iedereen die het leuk lijkt geef je op wie weet zien we elkaar tot dan.

Liefs Aliseā¤

Laatst bewerkt: 08/10/2019 - 22:43

Lees nu pas. Echt graag willen doen maar op de donderdagen pas ik op mijn kleinkinderen. Graag een andere keer. 

Bedankt, dat je aan mij dacht! šŸ˜˜

Laatst bewerkt: 12/10/2019 - 20:11

Wat heerlijk om te lezen dat je zo genoten hebt van de deelnemensdag ,en wat mooi toch weer dat jullie elkaar zo steunen en er zo voor elkaar zijn en veel aan elkaar hebben .

Zo dan dit was een ff slikken gedicht 

liefs hes xxx

Laatst bewerkt: 16/09/2021 - 10:57

Ja dat was inderdaad een prachtige dag, bijna twee jaar geleden alweer. Zo jammer dat het door corona daarna nooit meer heeft gekund!

Liefs, Hannekel

Laatst bewerkt: 16/09/2021 - 12:00

das idd heel jammer maar hopelijk kan en mag het op een gegeven moment weer 

Laatst bewerkt: 16/09/2021 - 12:06