Een hart onder de riem
Beste medebloggers, het valt me op dat jullie meestal enorm moedig, sterk en positief zijn. Daar heb ik bewondering voor.
Als het minder goed gaat, komen vaak woorden als schaamte, schuldgevoel en ‘sorry dat ik zeur’ voorbij.
Maar kijk eens in andere media hoeveel er geklaagd wordt over dingen die zo erg niet zijn in vergelijking met wat wij meemaken. Het lijkt wel of iedereen mag klagen behalve mensen die kanker hebben. Stellen wij niet wat hoge eisen aan onszelf? Of stellen anderen die eisen aan ons?
Dit gedicht is bedoeld als hart onder de riem voor wie het moeilijk heeft en wel even zou willen 'kankeren'.
Gekanker
Er wordt wat gekankerd in ons land
men staat regelmatig in kankerstand
over belastingen
over salaris
over in de file moeten staan
over de overheid
over bekeuringen
over te laat met pensioen kunnen gaan
over tradities
over identiteit
over nieuwkomers die hier willen leven
over oud worden
over hard werken
over bazen die slecht leiding geven
Er wordt wat gekankerd in ons land
men lijkt wel voortdurend in kankerstand
Maar een kankerpatiënt dient positief
zonder ooit hardop te klagen
al het voorkomend ongerief
blijmoedig, lijdzaam en dapper te dragen
Genieten moet de kankerpatiënt
steeds dankbaar zijn dat-ie nog leeft
terwijl nou juist die kankerpatiënt
bij uitstek reden tot kankeren heeft
Sterkte allemaal, vooral als het even niet gaat.
Hanneke
Dit gedicht komt van mijn website:
https://jmu120.wixsite.com/hannekemulder
49 reacties
Lieve viooltje, je hebt gelijk, ik heb blaaskanker, jongste dochter Baarmoederhals en de ander borstkanker we zijn momenteel alle drie schoon, maar we hebben van die dagen dat het even niet gaat dan hebben wij de kanker blues zoals wij dat noemen, maar voor de buitenwereld hebben geluk gehad, het gaat toch goed, maar met al onze controles zijn we aan het kankeren, en we echt van die kanker dagen,
Dat heb je goed geschreven
Liefs pie
lieve pie
wat heftig zeg 3 binnen een gezin , alle reden om een een keertje te gaan kankeren , dat lucht op.Heel veel sterkte.
lieve groet Fien
Lieve fien.
Bedankt voor je lieve woorden, het lucht weer op
Pie195
Fien en Pie,
Jullie allebei bedankt voor jullie reacties. Dat is inderdaad extreem, met z'n drieën in één gezin kanker krijgen. Dan heb je zeker reden om af en toe flink te 'kankeren'. Het hart onder de riem is in het bijzonder dus ook voor jullie bedoeld. En dan noemt men dat 'geluk gehad'? Driedubbel pech gehad lijkt me beter op z'n plaats.
Veel sterkte en hartelijke groet,
Hanneke
Prachtig Hanneke helemaal waar.
Van mij mag je daar best over klagen. Ik kan dat wel verdragen.😉
Liefs Alice ❤
Lieve Hanneke,
Geweldig gedicht en zo wáár, Hanneke!
Liefs,
Carolina
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Kankeraar
Ik heb kanker en dat valt me zwaar
Soms – misschien klinkt het raar
Ben ik daardoor een kankeraar
Maar voor mij is het klip en klaar:
Ik word nooit een ‘kankermartelaar’!
Talent daarvoor moet ik ontberen
En zal maar wíl ook niet leren
Hoe het is om deze ziekte te bagatelliseren
Wat me wel helpt is regelmatig relativeren
Om kanker te blijven hanteren...
Die is mooi en raak zeg. Het is denk ik precies wat wij proberen te doen. Wel relativeren, niet bagatelliseren. En zeker geen martelaar worden! We doen het best goed, eigenlijk.
Liefs, Hanneke
Raak Hanneke!
Zo herkenbaar wáár en raak!
Zo waar, en herkenbaar.
Ik ben snoes. Patiënt ziekte van Kahler. Zeker herkenbaar. En elke keer die zucht die je moet aanhoren... Och... Binnenkort stamceltransplantatie maar niet klagen want ik zou moeten blij zijn. Maar ik ben niet blij, ik ben angstig. Grtjs Snoes
Blij 'moeten' zijn, dat gaat nog weer een stap verder dan niet mogen klagen. Hoe kun je nou blij zijn met zo'n zware behandeling en zo'n ernstige ziekte.
Sterkte meid, en hopelijk slaat het goed aan.
Hoi Hanneke. Als men niet klaagt, dan is men ziek. Alles is zo betrekkelijk. En dat realiseer je pas goed als je met deze klote ziekte te maken hebt. Warme groet Dasje 🌹🌹🌹
Hoi lieverd, dat heb je mooi geschreven! Wij hebben alle reden tot klagen en kankeren en doen dat het minst van allemaal. Ik bedenk daarbij dat wij krachtiger zijn dan diegenen die om het minste of geringste - en daarmee bedoel ik eigenlijk alle voorbeelden die jij noemt - ontevreden zijn en dat laten horen. Natuurlijk mag iedereen zich bij tijd en wijle ontevreden voelen, zich zorgen maken, zich rot voelen, en dat vervolgens uiten. Lucht ook op. Maar al voordat ik kanker bleek te hebben en te moeten houden, vond ik dat velen erg snel miepen als het even niet mee zit. En ja, ook ik zelf heb me daaraan evengoed eens schuldig gemaakt. Als er écht iets loos is - en dan bedoel ik niet alleen kanker, maar ook andere akelige en nare gebeurtenissen in het leven - dan weet je als geen ander hoe weinig zinvol het is over zulke onbenullige dingen te zeuren.
Als er iemand geen zeurpiet is, ben jij het wel, lieve Hebe, terwijl ook jij zo veel ellende moet doorstaan!
Hanneke, zo waar en mooi verwoord! Dank je!
Liefs,
Anke (Halve vlinder)
O, wat raak!
Lenneke
Wat goed! Heel treffend, en nog grappig ook.
Zo dit komt even binnen, dit is zo de waarheid.
Ik ben een partner van de liefste man met uitbehandelde kanker. Deze man ligt nu 7 weken op bed, klaagt nooit, laat alles over zich heenkomen. In deze 7 weken is mijn hart twee keer zo groot geworden voor hem. Helaas ga ik hem verliezen, ik gun hem zijn rust, hij verdient dit. Ik moet nog even de weg vinden, kan hem zo niet missen, maar dit is geen leven voor hem, maandag nemen wij afscheid van elkaar.
Ik zorg al zeven weken 24/7 voor hem, doe alles alleen met liefde. Wij vinden het fijn dit samen te doen.
Mooi voorbeeld wat jouw gedicht zo ondersteund. Mensen bellen je om te vragen hoe gaat met hem, je geeft antwoord, je hebt zelf geen stem meer van emotie, moeheid en spanning. De ander hoort het even aan en puft en zegt dan nou, ik ben kapot heb een uur staan strijken en ging nog even door. Ik onderbrak haar en heb gezegd dat ik op moet hangen .
Ik zal nog vaak aan jouw gedicht denken.
Lief Wijffie. Word hier stil van. Wat is dit mooi, maar ook heel zwaar voor jullie samen. Wens jou heel veel kracht en sterkte toe. 🕯️🙏💖
Bedankt voor je indringende, ontroerende en verdrietige reactie. Verbijsterend ook, wat je vertelt over dat telefoontje. Sluit ze maar buiten, mensen die zo reageren, omring je met een kleine kring van mensen aan wie je werkelijk steun hebt.
Ik wens jou en je man alle mogelijke liefde en troost toe in deze enorm verdrietige periode. Ik zal aan jullie denken maandag.
Liefs, Hanneke
Dank voor het gedicht Hanneke.🌸
Lieve groet Marit
Dank voor dit mooie gedicht en zo waar. Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik het gedeeld heb op mijn Facebook en in de gesloten darmkanker lotgenoten groep. Natuurlijk met de bronvermelding van je website, je naam en het introductie stukje, zodat iedereen weet dat het door jou gemaakt is. De reacties zijn heel erg positief dus je hebt veel mensen geraakt met dit gedicht.
Bedankt Lies, ben blij dat jij en anderen zich geraakt voelen. Ik wens jou en je lotgenoten veel sterkte.
Beste Violtje.
Dat gediht van jou kwam bij mij binnen .je hebt gelijk .
Ik sta alleen .Maar als ik soms klaag dat ik nog pijn heb word er gezegt .
Je bent toch schoon verklaard (begin dit jaar).
Maar ik ben 70 jaar schoon geweestvan borst kanker.
En heb nog een borst over .Maar zeuren of er over praten .
Gaat niet.word niet begrepen.Jou gedicht deet mij dus wat.Bedankt
Bedankt voor je lieve reactie. Ik hoop dat je hier op de site wat steun kunt vinden. Mij helpt het erg om hier ervaringen te kunnen uitwisselen. Hier ben je niet alleen
Sterkte ermee!
Lieve Hanneke, dank je wel. Al acht jaren draag ik de ziekte van Kahler - in mijn eentje. Geen familie meer en de enkele vrienden die ik nog overheb krijgen altijd een stralend en dapper gezicht te zien. Dus, de tranen die ik voel opkomen bij het lezen van je gedicht komen moeizaam, maar zijn o zo welkom. Ik wens jullie alle sterkte en liefde voor de komende periode. Linda
Lieve Linda,
Acht jaar met Kahler leven is loodzwaar. Ook jij mag je verdriet en pijn toch af en toe laten zien? Misschien vinden je vrienden dat juist wel fijn, ze kunnen dan dichter bij je komen en je troosten.
Lukt je dat niet, doe het dan vooral hier, op deze site. Hier begrijpt iedereen hoe moeilijk het is.
Veel sterkte!
Hanneke
Lieve Viool,
Ik ben het volledig met je eens en hoop dat je gedicht ons kankerpatiënten doet inzien dat we best voor ons zelf mogen zorgen, leuk, blij, slecht, moedeloos, pijn, boos, verdrietig, alles mag. De zin met ‘Ik ben kanker vrij of had kanjer ‘ eindigt nooit met een punt maar altijd met een komma, er komt helaas altijd nog wat achteraan. Ik had blaaskanker, maar ben nog steeds erg moe en heb elke 3 maanden weer een slechte dag, de CT scan, bloedtesten en nierecho test en uitslag is iedere keer weer een emotionele ramp. Ik ben in de gelukkige situatie dat ik van mijn familie, vrienden, buren en werkkring mag klagen en zeuren. Ze zorgen er wel voor dat ik niet blijft plakken aan de klaagmuur!
Dikke Kus en respect!
Bedankt voor je mooie reactie. Fijn dat je terecht kunt bij mensen om je heen. Maar aan de klaagmuur plakken, nee, dat lijkt me ook niks. Eerlijk zijn over hoe je je voelt, maar daarna weer moedig voorwaarts.
Sterkte ermee,
Hanneke
Mooi gedicht, Viooltje en zo herkenbaar!
Lieve groet,
Dickje
Lieve Hanneke ,ik wil je bedanken voor al je mooie gedichten. Wat heb je de vele kanten van het hebben van kanker op verschillende wijze mooi verwoord. Ik heb die mij het meeste aanspreken opgeslagen.Zo kan ik ze zelf nog een lezen en aan anderen als ik ze wat wil vertellen wat er allemaal in me om gaat of hoe ik tegen bepaalde aspecten van het ziek zijn aankijk.Nogmaals je hebt het schietend verwoord.
Ik wens je sterkte in het hele proces van overleven ,moed houden en aanvaarden.
Veel liefs, Eveline
Lieve Eveline,
Bedankt voor je warme reactie. Fijn dat je iets hebt aan mijn gedichten. Ik hoop er nog lang mee door te gaan.
Ik heb jouw biografie gelezen, enorm heftig wat je meemaakt. Als laatste beschrijf je een verrassend positieve wending. Ik hoop dat het nog steeds goed met je gaat en dat de kanker heel lang, liefst voor altijd, in remissie blijft.
Hartelijke groet,
Hanneke
Prachtig verwoord..en zo waar! Bedankt..
Liefs Bianca xxx
Wat een geweldig waar gedicht, mijn complimenten ervoor!!!!!! Ik wil het ook graag delen op face boek als dat mag, misschien dat sommige mensen toch eens na gaan denken wat kanker voor iemand betekend.
Ik wil jouw heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd en HOOP nog vele gedichten van je te mogen lezen.
Groetjes Riekie
Hartelijk dank, Riekie. Ik lees dat jij zelfs twee keer kanker kreeg, dus jij weet als geen ander hoe de ziekte erin hakt.
Het staat je vrij om met mijn gedichten te doen wat je wilt.
Bedankt voor je goede wensen. Ik hoop nog lang te blijven schrijven, en ook dat jij het nog lang zult mogen lezen.
Liefs en sterkte,
Hanneke
Schitterend, Hanneke, je hebt helemaal gelijk. Kanker hebben is iets om over te kankeren, vooral als je weet dat de dood dichtbij komt, ik zeg altijd, de dood is altijd bij me, in mijn broekzak.
Mijn observatie: Er wordt als het om kanker gaat veel in oorlogsbegrippen gesproken, strijden tegen de ziekte (kankerbestrijding...). Dat vind ik altijd vreselijk, alsof je niet genoeg je best hebt gedaan als je kanker krijgt of de kanker zich verspreidt en alsof je er zelf schuld aan bent. Ik denk dat dat één van de redenen is waarom mensen met kanker proberen niet te klagen, ze willen immers goede strijders zijn, succesvol tegen de ziekte. Maar zo werkt het niet.
Ik vind dat je een echt taboethema aangesproken hebt, hoe kun je aan anderen laten zien hoe pijn het doet als je de ziekte hebt en vooral als je in de palliatieve fase bent. Misschien willen we het niet omdat we dan een zwakke kant laten zien en zwak zijn is niets voor de strijders tegen kanker.
Kanker hebben is voor mij zo goed mogelijk leven met kanker, kankeren over de juiste dingen, niet te veel, want het helpt niet.
Veel groetjes
Loes
Ook jij hebt helemaal gelijk, wat betreft die zogenaamde strijd. Je kunt er helemaal niet tegen 'vechten'. Of behandelingen aanslaan is een kwestie van geluk of pech. Of je uitzaaiingen krijgt ook.
Je brengt me op een idee voor een nieuw gedicht!
Voor jou ook weer veel sterkte, en dat de dood nog lang niet uit je broekzak komt.
Hanneke
Dankjewel Hanneke, dat is mooi gedacht. ik doe die broek gewoon niet meer aan.....of dat lukt.
Ben benieuwd of jouw nieuwe gedicht binnenkort hier verschijnt.
Veel liefs en groetjes
Loes
Ha ha dat is een goede
Ik doe die broek niet meer aan .Gelijk heb je .
lieve groet Fien
Gisteren in mijn mailbox, deze TedTalk is een goede aanvulling op onze discussie, vind ik.
Liefs aan iedereen
Loes
https://www.ted.com/talks/suleika_jaouad_what_almost_dying_taught_me_ab…;
Lieve Hanneke
Erg mooi en herkenbaar is jou gedicht. Ik ben al sinds mijn 17de voor mijn gezondheid aan het vechten en positief zijn. En het is inderdaad vermoeiend en verbazend hoe weinig de gezonde mens zijn /haar zegeningen waardeert. Ik zou graag jou gedicht willen plaatsen op mijn fb pagina. Om mijn mensen dit met jou prachtige verwoording, duidelijk te maken.
Ps
Ik verwerk veel door te tekenen en schilderen
Heel veel liefs en kracht
Lieve Michele,
Dank voor je fijne reactie. Als je al vanaf je 17e gezondheidsproblemen hebt, is het geklaag van anderen over onbenulligheden wel heel wrang. Natuurlijk mag je mijn gedicht gebruiken als je denkt, hiermee iets duidelijk te kunnen maken.
Wat kun jij prachtig schilderen! Fijn dat dit jou helpt om je ziekte te verwerken. Bedankt voor het bijgevoegde schilderij, deze bloemen zijn voor mij een symbool van troost.
Voor jou ook veel kracht en liefs,
Hanneke
Harde werkers,
Sinds een paar dagen weet ik dat ik metastasen heb. Volgende week wordt er een second opinie gedaan, vanuit de oncoloog.
Maart 2017 was de eerste keer. Nu blijkt dat het terug is van niet weggeweest. Jullie weten vast wat een schokgolf dat geeft. Tussen alle pieken en dalen ben ik best rustig. Ik wil niet en ik wil wel aan de behandeling. En ergens in de afgelopen dagen is weer de knop om gegaan naar weer werken. Kanker behandeling zie ik als hard werken. Niet vechten, want dat impliceert falen of winnen. Keihard werken onder goede arbeid condities. Ik spreek af met degene die mij het werk geeft dat ik er goed wit uit moet komen te zien want dan was het een goed smerig goedje. Ik krijg dus wat te verwerken wat direct ook mijn beloning is. De behandeling is flink duur.... ik heb nog nooit zoveel salaris gehad.
Afijn, ik ga slapen, en zie rustig tegemoet of de beloning deze keer weer goed genoeg is....😉
Rust goed uit, harde werkers!
groet
Janneke
Inderdaad ken ik die schokgolf. Originele gedachte om het als werken te zien. Ik zou zeggen: werk ze. En heel veel sterkte daarmee.
Hanneke
Niet alleen harde werkers maar echte helden zijn jullie allemaal. Het is lichamelijk en mentaal vaak zo zwaar. Soms zou je het even aan een ander uit willen lenen om het even los te kunnen laten.
Veel liefs voor iedereen
loes
Ha Hanneke,
Vanochtend zijn we samen naar Mereveld gewandeld, een zonnig begin van een boeiende dag! Het fijne gesprek met jou maakte me nieuwsgierig naar je blog. Wat een mooie teksten! Maar je hebt ook humor, zoals blijkt uit het gedicht 'Gekanker'. Humor is een grote kracht als je met nare dingen te maken hebt. Dank voor de glimlach die je me hebt bezorgd en graag tot een volgende keer!
Marianne
Hoi Marianne,
Wat fijn om jouw bericht te ontvangen. Ook voor mij was de gezamenlijke wandeling een mooi begin van de dag; de eerste in een reeks van prachtige ontmoetingen.
We hebben elkaar de rest van de dag niet meer gezien, ik ben blij dat jij het ook een boeiende dag vond.
Ben vereerd dat je op mijn blog hebt gekeken en ben blij dat je er ook de humor in ziet. Zolang we nog kunnen lachen, gaat het goed.
Ik ga zo een nieuw bericht plaatsten n.a.v. gisteren.
Om optimistisch te eindigen: graag tot volgend jaar!
Hartelijke groet,
Hanneke
Lieve Hanneke
Dat is t em nou juist mensen die kanker hebben zeuren miepen en klagen nooit dat is voorbehouden aan diegene die eigenlijk niets zouden moeten zeggen omdat ze geen donder mankeren die zeiken vaak het hardst ,jullie daar in tegen leren ons zeer waardevolle levenslessen kijk en daar heb je wat aan dus ik ben dankbaar dat jullie willen opschrijven hoe het nou is en dat is pas MOEDIG
dikke warme knuffel hes xxx