Poffertjes of patat...

Gister is het bed en de rollator weer opgehaald door thuiszorg, volgens de chauffeur een van de weinige adressen met een positieve afloop. Daarna kamer heel goed gezogen en gedweild, we wilden eigenlijk zoveel mogelijk alles op de oude plek zetten, maar dat lukte niet meer, alletwee moe. Bed boven nog opgemaakt en toen was het ook echt op. Trap omhoog gaat goed, naar beneden moet heel bewust gedaan worden, door iedereen eigenlijk! Achttien zeer smalle treden steil omhoog, maar vooral omlaag, we zijn alletwee al eens naar beneden gevallen... Deze week woonkamer bijna weer in de oude staat gebracht, ziekenhuisbed nam veel plaats in beslag. Kastjes en eethoek, speelhoekje van kleinzoon weer op oorspronkelijke plek, compleet met schoonmaak! Afgelopen week zijn we hem voor het eerst sinds februari bij opvang gaan ophalen, feestje voor alledrie, zo leuk weer. En bij thuiskomst dook hij meteen in zijn speelgoedmand, alsof het sinterklaas was! En wat gaan we eten, poffertjes of patat... deze keer patat, volgende week halen we hem weer op en dan doen we de poffertjes. Gewoon, normale vanzelfsprekende dingen, wat genieten we er van! Onze woonkamer "terug", kleinzoon ophalen en nachtje logeren, iemand vroeg of we niet eens een weekje weg wilden. Geen behoefte aan! Vandaag, zaterdag, samen op ons gemak weer eens rondje dorp gedaan, ontbijt en lunch op terrasjes, vakantiegevoel, maar uitgeput bij thuiskomst. Het gebrek aan energie valt nog vies tegen, maar dat euvel schijnt er bij te horen, jammergenoeg... Over anderhalve week de eerste controle bij de hematoloog, geen idee hoe dat gaat, we zien t wel, en hopen op goed nieuws. Wordt vervolgd en intussen blijf ik jullie volgen...