Over mij

32 jaar, gelukkig getrouwd, moeder van een zoon van 3 en leuk werk. Mijn leven was top. Dolgraag wilde we een tweede kindje.... maar na 3 miskramen en steeds terugkerende buikkrampen kwam ik in een medische molen terecht. Dikke darmkanker, een grote kwaadaardige tumor in mijn dikke darm. Er moesten nog wat meer onderzoeken gedaan worden omdat ze niet verder dan de tumor konden kijken. Een CT scan en longfoto volgden en toen afwachten. De ergste week van mijn leven.... helweek!

Na 6 dagen mochten we terugkeren bij de maag, darm lever arts. Ik had geluk het was alleen die tumor en voor zover nu te zien nog in een gunstige fase, ingecapseld, we zijn er op tijd bij, zo lijkt het in ieder geval. Een operatie zou voldoende kunnen zijn, maar dat weten we pas als we het eruit hebben gehaald. Op de CT scan was ook te zien dat mijn baarmoeder wat vergroot was dus werd ons aangeraden om contact op te nemen met de gynaecoloog. Direct gingen mijn alarmbellen af.... Heel even dacht ik, oh god is het daar ook al mis maar ik wist ook dat ik overtijd was. Ik zou toch niet zwanger zijn?

De volgende dag thuis een test gedaan en ja hoor... zwanger! Dat kan er ook nog wel bij. Alsof dat nu enige kans van slagen heeft. Naast de afspraak met de onco chirurg dus ook een afspraak met de gynaecoloog gemaakt.

De chirurg dacht niet dat de zwangerschap een kans zou hebben, hij had het direct over afbreken. En eerlijk gezegd dachten wij dat ook.... En wat moeten we met een zwangerschap op dit moment? De gynaecoloog maakte eerst een echo. Alsof onze achtbaan niet compleet genoeg was ben ik niet zwanger van 1 maar 2 kindjes en beide hartjes kloppen. Hoe is dit nu weer mogelijk? En nu? De gynaecoloog zag geen reden om de zwangerschap te beeindigen. Eerst operatie en dan kijken we of de hartjes nog kloppen.....

11 november ben ik geopereerd en is er een behoorlijk stuk dikke darm verwijderd en 26 lymfeklieren. De zwangerschap heeft de operatie overleefd. Na 9 dagen ziekenhuis mocht ik met goed nieuws naar huis. Mijn lijf is verder schoon, deze enkele operatie is voldoende geweest... Herstellen en we kunnen weer de toekomst in kijken.

Tja.... en daar zit ik dan bijna 3 weken na de operatie. Blij met het goede nieuws uiteraard, maar die zwangerschap, iets wat 2 maanden geleden nog zo welkom was..... En nu? Ik weet het niet wat als de kanker terug komt? Wat als ik volgend jaar weer ziek ben, dan zit mijn man met 3 kinderen thuis. Ik moet kanker nog verwerken en ondertussen is mijn lijf alweer bezig met het volgende project.