Soms even terug kijken
Je hebt van die fases, waarin je even terugkijkt om te beseffen hoeveel geluk ik heb gehad en even na te denken over de keuzes die ik nu maak. Ik ben niet meer dezelfde persoon, ik ben veranderd soms angstiger maar ook steeds vaker sterker.
2,5 jaar geleden kreeg ik te horen dat ik darmkanker had… Ik was 32, had een gezond leven (niet overdreven maar gewoon prima). In de achtbaan die volgde met onzekerheid en onderzoeken ontdekten we ook dat ik zwanger was. Blijkbaar moest onze achtbaan nog een looping extra hebben, want tijdens de eerste echo klopte er niet één maar twee hartjes in mijn buik. Mijn lijf kreeg aanslag op aanslag, een operatie waarbij bijna de helft van mijn dikke darm verwijderd werd, een tweelingzwangerschap en toen die achter de rug was kwam de volgende uitdaging….. het eerste jaar met een tweeling en een kleuter. Dat was ook niet mis kan ik je verzekeren maar dat is wellicht meer voor een ander blog ;-). Fysiek en mentaal door diepe dalen gegaan maar na 2 jaar stond ik weer rechtop met goede controles op zak. Maar ik was wankel en had weinig vertrouwen in mijn lijf.
In april 2015 ontdekte ik de bootcampclub in de buurt. Als oud handbalster spreekt deze manier van sporten mij enorm aan en met al eerdere bootcamp ervaringen achter de rug sloot ik me enthousiast aan. De realiteit was hard… fysiek was ik zwak en hield ik het niet bij…. Gefrustreerd over mijn eigen kunnen en de mentale klap die dat steeds gaf besloot ik dat het roer om moest.
De diagnose kanker heeft mij veranderd ik sta anders in het leven, ik moest alleen mijn weg nog vinden om daar op een goede manier invulling aan te geven in combinatie met werken en het gezinsleven. De behoefte weer sterk te zijn op zowel mentaal als fysiek vlak is groot en ik heb me aangemeld voor de personal training. Ik moest doorpakken en dat moest intensief en met goede begeleiding.
Ik ben nu ruim 8 weken onderweg en sport gemiddeld 3 keer in de week. De vooruitgang was bijna direct zichtbaar en iedere week voel ik me sterker zowel fysiek als mentaal. En het vertrouwen in mijn lijf groeit, hoewel goede uitslagen uiteraard voor het echte vertrouwen zorgen helpt dit mij wel om me sterker te voelen zowel fysiek als mentaal. Ik ben niet meer naïef, ik had al ooit kanker maar ik durf weer beter vooruit te kijken..... en kijk steeds minder vaak terug en als ik dat doe dan doe ik dat met opgeheven hoofd en trots op mezelf en op mijn man en kinderen.... Ook samen was dit een beproeving en een tweeling krijgen is nog eens een extra beproeving geweest maar we staan nog steeds overeind, ons krijgen ze niet zomaar klein.