Over mij
Mijn ervaring met chemo en de neuromodulatie
Op 27 april geopereerd aan eierstokkanker gelukkig alles verwijderd, maar omdat de kans groot was dat er cellen achtergebleven waren is besloten om 6 x preventief chemotherapie toe te passen. Mijn grootste angst was blijvende zenuwschade terwijl ik net zo blij was dat de neuromodulatie zo goed zijn best deed, mijn leven was na het implanteren van de neuromodulatie zoveel verbeterd dat wilde ik echt niet opgeven mede doordat deze nog niet eens een jaar in mijn lijf zat. (Operatie St.Maartenskliniek op 2 juni 2015) Mijn grootste angst besproken met mijn oncoloog Dr. Jos Kitzen hij begreep mij heel goed en beloofde mij eerst goed te overleggen met zijn collega, na overleg hebben we samen besloten om toch te gaan voor de volledige behandeling van carboplatine en paclitaxel met de afspraak dat zodra ik last kreeg van uitzonderlijke zenuwpijn we gelijk zouden stoppen met de paclitaxel omdat bij de eerste keer de zenuwpijn zou genezen, maar dat als ik daarna nog door zou gaan met de paclitaxel de zenuwpijn waarschijnlijk niet zou genezen. Na de eerste volledige behandeling was er zenuwpijn, maar zo weinig en snel weer genezen dat ik de 2de volledige behandeling wel aandurfde en waar ik zo'n angst voor had gehad gebeurde de zenuwpijn was niet te harden de pijn was in mijn handen (handschoenen) en voeten (sokken) polyneuropathie, enkels, heupen en liezen precies ook de plekken waar de neuromodulatie zijn werk moet doen, verschrikkelijk. Ik heb zelfs een aantal dagen de neuromodulatie heel zacht moeten zetten omdat de zenuwpijn versterkt werd door de hoeveelheid prikkels, maar toen ik uit bed kon komen en weer meer ging bewegen kon de neuromodulatie weer op het, voor mij, normale niveau gezet worden. Gelukkig werd na 5 dagen de pijn minder en na14 dagen was de zenuwpijn bijna verdwenen, resterende pijn in beide handen in drie vingers, in beide voeten in drie tenen en linker hiel. Na het volgende gesprek bij dr. Kitzen samen besloten om de paclitaxel te stoppen en alleen verder te behandelen met carboplatine om geen risico meer te lopen. Dan ben je aan de ene kant opgelucht dat je samen die beslissing neemt, maar aan de andere kant vraag je je dan af of je wel genoeg doet voor je lichaam. Na iets meer dan 3 weken was de zenuwpijn weg behalve de pijn in mijn hiel dat duurde nog 3 weken langer, maar gelukkig ook deze pijn verdween.
Bij de 4de chemokuur kreeg ik ook van de carboplatine last van tintelingen door mijn hele lijf, maar dan echt van mijn haarwortelen tot aan mijn tenen. Ik ervaar (ik ben nog net niet uitbehandeld, ik moet nog 1 kuur) deze tintelingen anders dan de tintelingen van de paclitaxel ook geneest dit anders, het wordt eerst een diepe tinteling en na 3 dagen neemt dit weer heel langzaam af eerst wordt de diepte van de tinteling minder en daarna verdwijnt het per stukje van mijn lijf. Zolang het afneemt ben ik blij dat geeft mij het gevoel dat mijn lichaam dit aan het genezen is en ga ik vol vertrouwen de laatste chemokuur in.
