Je leven weer oppakken, onbalans tijdens herstel
Langzaam maar zeker ontstaat het besef dat er iets structureels is veranderd in mijn leven. Ik wil dat nog niet accepteren maar weet tevens dat verzet zinloos is. Toch is het moeilijk om je verzet op te geven. De wijziging is zo ingrijpend dat er onbalans is ontstaan tussen wat je denkt dat je aan kunt en wat je werkelijk aan kunt.
Nadat ik met vage klachten over mijn arm/schouder was doorgestuurd naar een fysiotherapeut ben ik erachter gekomen dat er programma's zijn die je helpen de juiste balans terug te vinden.
Ik heb me door mijn huisarts laten doorverwijzen voor dit programma, waar naar nu van blijkt dat er meerdere programma's van zijn in het land en vanuit verschillende organisaties. Of het me gaat helpen geen idee. Maar het idee dat er mensen/zorgverleners zijn die de kankerpatiënten helpen het leven weer op de rit te krijgen is een opluchting. Natuurlijk wist ik dat er organisaties waren, maar ik dacht altijd dat dat voor de zwaardere gevallen was, niet voor mij, ik was immers binnen 4 maanden na de diagnose en 2 operaties weer aan het werk gegaan.
Tijdens de intake werd ik me weer wat meer bewust wat me is overkomen en heb ik het emotioneel zwaar gehad.
Wat ik erg vervelend vind, is dat ik zelf heb moeten ontdekken dat deze zorg bestaat en ook voor mij bedoeld kan zijn. Niemand heeft hier met mij over gesproken. Komende week krijg ik te horen of de behandelaars het zien zitten om mij te helpen mijn balans terug te vinden. Ik hoop daarmee voor het einde van dit jaar de balans en regie in mijn leven terug te hebben.
Nadat ik met vage klachten over mijn arm/schouder was doorgestuurd naar een fysiotherapeut ben ik erachter gekomen dat er programma's zijn die je helpen de juiste balans terug te vinden.
Ik heb me door mijn huisarts laten doorverwijzen voor dit programma, waar naar nu van blijkt dat er meerdere programma's van zijn in het land en vanuit verschillende organisaties. Of het me gaat helpen geen idee. Maar het idee dat er mensen/zorgverleners zijn die de kankerpatiënten helpen het leven weer op de rit te krijgen is een opluchting. Natuurlijk wist ik dat er organisaties waren, maar ik dacht altijd dat dat voor de zwaardere gevallen was, niet voor mij, ik was immers binnen 4 maanden na de diagnose en 2 operaties weer aan het werk gegaan.
Tijdens de intake werd ik me weer wat meer bewust wat me is overkomen en heb ik het emotioneel zwaar gehad.
Wat ik erg vervelend vind, is dat ik zelf heb moeten ontdekken dat deze zorg bestaat en ook voor mij bedoeld kan zijn. Niemand heeft hier met mij over gesproken. Komende week krijg ik te horen of de behandelaars het zien zitten om mij te helpen mijn balans terug te vinden. Ik hoop daarmee voor het einde van dit jaar de balans en regie in mijn leven terug te hebben.