De laatste dag van 2017, de zwaarste tot nu toe.
Na 2 maanden, is de berusting er nog niet. Afgelopen week is het schuldgevoel hard aangekomen.
Bij de start van de 3e kuur is me gevraagd naar de lastmeter. Hierbij kwam naarvoren dat ik me schuldig voel en dat ik van mening ben dat ik mijn gezin de kankerstrijd niet mag aandoen. Mijn oudste zoon was daarbij aanwezig en heeft hij de bijbehorende emoties meegekregen.
gisteravond heeft mijn jongste zoon een film gekeken naar de marathon waarin een kankerpatiënt de eindstreep niet haalt maar sterft met achterlaten van zijn gezin.
mijn vrouw komt er niet overheen. Gevolg is dat mijn schuldgevoel alleen maar toeneemt en niet vermindert.
ik weet ook niet hoe ik dat kan oplossen. Ik probeer naar beste mogelijkheden mijn gezin te steunen maar heb ook mijn eigen strijd. Die laatste neemt niemand waar waardoor naast schuld ook eenzaamheid een hoge last gaat vormen.
ik hoop dat deze laatste dag van 2017 niet exemplarisch is voor 2018.
ik wens alle lezers een gezond 2018 of minimaal een strijd waarbij er voldoende steun is om er sterk door heen te komen.
tot een volgend optimistischer blog in 2018.
Bij de start van de 3e kuur is me gevraagd naar de lastmeter. Hierbij kwam naarvoren dat ik me schuldig voel en dat ik van mening ben dat ik mijn gezin de kankerstrijd niet mag aandoen. Mijn oudste zoon was daarbij aanwezig en heeft hij de bijbehorende emoties meegekregen.
gisteravond heeft mijn jongste zoon een film gekeken naar de marathon waarin een kankerpatiënt de eindstreep niet haalt maar sterft met achterlaten van zijn gezin.
mijn vrouw komt er niet overheen. Gevolg is dat mijn schuldgevoel alleen maar toeneemt en niet vermindert.
ik weet ook niet hoe ik dat kan oplossen. Ik probeer naar beste mogelijkheden mijn gezin te steunen maar heb ook mijn eigen strijd. Die laatste neemt niemand waar waardoor naast schuld ook eenzaamheid een hoge last gaat vormen.
ik hoop dat deze laatste dag van 2017 niet exemplarisch is voor 2018.
ik wens alle lezers een gezond 2018 of minimaal een strijd waarbij er voldoende steun is om er sterk door heen te komen.
tot een volgend optimistischer blog in 2018.
6 reacties
"Sterkte"? Is dat inmiddels al cliché voor je?
Vertellen dat schuldgevoel herkenbaar is? Daarmee bagatelliseer ik jouw bericht misschien, dat wil ik niet.
Ik weet het niet. Toch wil ik je laten weten dat je "gelezen wordt".
Ik wens jou en jouw gezin het allerbeste.
Verder denk ik dat je ook iets heel moois in handen hebt. Ondanks de pijn van het afscheid klinkt door dat er veel van je gehouden wordt en dat jij zelf ook veel van je gezin houdt. Dat is iets wat je met ze kunt delen. Spreek het uit, dat is het meest waardevolle wat je na kunt laten.
Afscheid nemen lijkt me een hele zware taak. Dat je je eenzaam voelt is misschien heel logisch. Je bent ook de enige die "vertrekt". Juist daarom mag je daar best wat hulp bij vragen. Je gezin misschien ook?
Vergeet niet dat deze ziekte jou net zo goed overkomt. Je hebt dit niet zo gewild of gepland. Je hoeft je dus niet schuldig te voelen, want je doet dit niemand aan. Die rotziekte treft jullie allemaal.
Heel veel liefs, Viola
Sterke, kracht en steun voor jou en al de mensen die je lief zijn voor 2018. Dat het mag brengen wat jullie er van verwachten. We weten als geen ander welke plek gezondheid in zou nemen als we er een lijstje van zouden maken.
Dit weekend of komend weekend hebben jullie gepland om naar de kust te gaan. Later deze maand krijg je uitsluitsel over de trial, dat zijn in ieder geval twee lichtpuntjes op korte termijn om naar uit te kijken.
Alle goeds, hartelijke groet, Jack
mormaal reageer ik altijd redelijk snel op je blogs. Nu heb ik vele malen je verhaal gelezen en kon ik geen woorden vinden. Wat zeg je in deze situatie. Afschuwelijk. Ik kan me zo goed voorstellen dat je mensen die je lief hebt wil sparen van al deze ellende. Helaas heb je geen keus en kun je er zelf ook geen invloed op uitoefenen. Ik kan zeggen dat schuldgevoel alleen op zijn plaats is als je er zelf invloed op kunt uitoefenen. Aan de andere kant heb ik mezelf ook vaak schuldig gevoeld. Ik weet het voor andere altijd beter. Ik hoop dat het je nog gelukt is een mooi weekend met je gezin te hebben ( dat was toch in januari?).
Ik wens je voor 2018 al het goeds toe voor jou en jouw gezin.
gr pauline