Zorgelijk

Vandaag een afspraak met de arts. Ik heb er een steeds ongeruster gevoel bij. Ze laat even op zich wachten, maar dat komt omdat ze nog met iemand overleg wil voeren over mij en feitelijk zit ze zelf in de wacht. Dat geeft me de kans om een foto te maken: een verzameling kussentjes achter het melkglas van de spreekkamer levert een abstract plaatje op. De hartvormige  kussentjes zijn van Adamas, een inloophuis voor mensen met kanker. Een vrijwilligster overhandigt me er een. Ze zijn speciaal voor mensen met borstkanker. Na een operatie kan het lekker zijn er een onder je arm te hebben.

Dan komt toch de arts binnen. Wat er aan de hand is weet ik natuurlijk al. Maar ik wordt wel weer met mijn neus op de feiten gedrukt dat de situatie zorgelijk is. Uitzaaiingen maken de prognose altijd ongunstiger. Cijfers geeft ze niet. Daar kan de oncoloog meer over zeggen en die zie ik volgende week. Ze neemt de tijd voor uitleg over alle onderzoeken tot nu toe en alle andere vragen. Ook over de vraag of behandeling elders nog van meerwaarde kan zijn. Daar zijn nu geen redenen voor te bedenken. En het zou alles ook weer vertragen.

Ik krijg ook te horen waar het overleg over ging: ik kan meedoen aan een studie van het AvL. De Oligo studie. Kortweg komt dat neer op veel hogere doses chemo dan ze normaal doen. Dat zou mijn kansen kunnen verbeteren, maar dat is dus nog niet eens zeker. Ook daarover moet ik het met de oncoloog hebben. Dan gaat de afweging dus over een nog zwaarder haf jaar met mogelijk meer blijvende schade of een - mogelijk - mindere overlevingskans. Natuurlijk wil ik gaan voor een betere kans, maar hoeveel beter en ten koste van wat, daar wil ik toch meer over horen.

Na afloop naar de balie om alle afspraken te maken of te verzetten. Dat zijn er 5 volgende week, te beginnen met de MRI, die nu naar maandag is vervroegd. Dan nog de afspraak met de oncoloog op donderdag, een met de apotheek over medicijnen, met een verpleegkundige ook nog met A, mijn aanspreekpunt.

Ik weet nog even niet of bij de eventuele Oligo optie nog andere stappen nodig zijn, een gezondheidscheck of zo. Maar na volgende gaat het dan echt beginnen, is de verwachting. Laten we zeggen dat het inchecken is gebeurd en we nu klaar zijn voor boarden. Als de MRI geen nieuw onheil laat zien is het over een week of 2: fasten your seatbelts.

 

4 reacties

Ach lieverd, wat een mallemolen.
(PS: die kussentjes ken ik: vond ik heel erg prettig na de operatie en gebruik ik soms nog steeds.

)

Laatst bewerkt: 03/10/2019 - 20:06

Ik ben ook heel vaak bij het adamas geweest, zou het zeer zeker aanraden, de workshops en alles, heel warm. 

Laatst bewerkt: 08/10/2019 - 06:27

Lieve collega,
Wat heel erg heftig voor je. Denk vaak aan je en mis je op het werk. Weet en realiseer me, dat jij ook heel erg zult verlangen naar het dagelijkse leven. Waar nu veel andere zaken en vraagstukken domineren. Maar eerst ga jij er samen met anderen voor zorgen dat je weer helemaal beter bent. Je hoeft het niet alleen te doen. En weet je wat: jij bent dan de piloot. Jij weet als geen ander hoe je de vlieginstructies en de vliegroute moet en wil volgen. Blijf vertrouwen op jezelf.  Veel sterkte, kracht en liefs. K

Laatst bewerkt: 08/10/2019 - 09:40