Nog een paar weken

Vrijdag mocht het eindelijk weer eens: carboplatin en taxol. Het was even zoeken naar een geschikte ader; het lijkt wel of ze steeds dieper liggen. Bij de derde poging dan toch maar voor de holte in de elleboog gekozen, wat onhandig is omdat je dan al die tijd je arm niet goed kan gebruiken. Met tv-serie op de iPad kwam ik de tijd wel door.

Volgens het huidige schema krijg ik dan over 3 weken de laatste carboplatin en 6 maart de laatste taxol. Ik heb nu vooral taxol gemist, en daar wordt zelfs nog meer van uit het schema gehaald, maar wat de oncoloog betreft is de carboplatin het belangrijkste. Intussen blijft er van mijn wimpers en wenkbrauwen steeds minder over. Maar dat komt ook weer een keer terug.
De operatie wordt niet verschoven, als er nog chemo ingehaald moet worden dan volgt dat later wellicht. Om de bloedwaarden een beetje op peil te houden krijg ik volgende week ook een injectie.

Begin maart volgt nog een MRI, die moet laten zien wat de stand van zaken het is qua tumor, en dat is weer bepalend voorde operatie.

Dit alles betekent dat ik zoals het er nu naar uitziet, begin maart de chemo kan afronden (voorlopig dan toch zeker) en dat is best al dichtbij. Ik kan toeleven naar een volgende stap: de operatie, ik vermoed begin april. En daaraan voorafgaand: een paar weken rust, ook wel lekker. Tussen chemo en operatie moet altijd een paar weken zitten, eerst moet de chemo uit het lijf en de herstelkracht op orde zijn. 

De afgelopen weken heb ik behoorlijk aan de conditie gewerkt: 2x per week begeleid bewegen, zowel voor conditie als voor spierkracht. Daarnaast wandel of fiets ik zelf ook de nodige rondjes als het weer het tenminste een beetje toelaat. Hoe beter de conditie, hoe beter ik de operatie ga doorstaan is het idee.