We hebben nog wat gevonden....

Mijn tweede afspraak bij de uroloog is een paar weken later. Deze keer heb ik mijn man meegenomen. Als het goed is gaan we het nu hebben over de behandeling. Ik ben goed voorbereid en wil kijken of cryotherapie misschien een optie is. Dit zou minder belastend zijn dan een operatie en de herstelperiode is sneller. Verder ben ik er inmiddels achter dat alle tumoren aan een nier als kwaardaardig worden beschouwd maar dat het ook nog kan dat het een goedaardige tumor is. Ik ben benieuwd of de arts mij over deze kans ook wat meer kan vertellen. Wanneer we binnenkomen merk ik dat de arts niet meer weet wie ik ben en dat ik al eerder bij hem ben geweest. Dit voelt niet goed. Ik heb niet het gevoel dat hij begrijpt wat voor impact dit alles op mijn leven heeft. Hij laat de scan zien en voor het eerst zie ik mijn tumor. Dan draait hij het scherm weg en zegt: Tja we gaan dus niet opereren of zo want er is iets in je borst gevonden en dat moet eerst onderzocht worden. BAM....alsof er een bom inslaat. De arts staat op en verwijst ons naar het borstcentrum. Als de uitslag er is mag ik weer een afspraak bij urologie maken. Ik loop met mijn man naar de receptie en we kijken elkaar wat verbaasd aan. Wat gebeurt hier? We lopen naar beneden om bij het borstcentrum een afspraak te maken. We hebben heel veel geluk. Er is daar een medewerker die begrijpt dat dit een heftige boodschap is. De volgende dag om 9.00 uur kan ik al terecht voor  mammografie en een biopt. Wat een warm bad is deze afspraak!  Vanaf de binnenkomst wordt er met mij gesproken, kan ik meebeslissen en krijg ik alle informatie die ik vraag. De mammografie valt heel erg mee. Bij de biopt zijn 3 mensen aanwezig en ik heb het gevoel dat we dit echt met z'n 4-en doen. De arts geeft aan dat morgen de uitslag er al is. Wanneer ik naar huis ga heb ik weer wat vertrouwen in een goede afloop. De volgende morgen krijg ik een goed bericht. De plek in mijn borst is bindweefsel en kan blijven zitten. Ik heb het gevoel dat ik de eerste horde heb genomen. Die middag word ik gebeld door mijn huisarts. Ze is na de berichten uit het ziekenhuis in shock over wat er allemaal speelt. Zij had dit ook niet zien aankomen. We kletsen wat en ik vertel haar over de uroloog en hoe weinig verbinding deze lijkt te maken met mij. Zij geeft mij de naam van een andere uroloog waarvan zij zeker weet dat deze anders is. Ik besluit om mijn volgende afspraak met hem te maken. Tenslotte moet ik wel vertrouwen hebben in de arts die mij gaat behandelen.