'Als je allebei kanker hebt, is 1 blik genoeg'

Het einde van het jaar is in zicht. Het einde van een bewogen jaar. Marije (40) had dit jaar extra veel steun aan haar zus. In 2018 kregen ze allebei kanker, maar bij Marije kwam het dit jaar terug. “Het is heel intens wat we als zussen hebben meegemaakt.”

Tekst: redactie kanker.nl, december 2020

Welke ziekte heb je?

"In 2018 werd bij mij melanoom ontdekt met uitzaaiingen. Ik ben geopereerd en daarna bleef ik onder controle. Helaas zaten er afgelopen november foute cellen in mijn linkeroksel. Dat was een flinke klap."

En je zus?

"Mijn zus was in 2018 zwanger en liet een NIPT-test doen. Zo kwam aan het licht dat ze een beginstadium van acute leukemie had. Normaal gesproken krijg je dan een abortus en een behandeling met chemotherapie.

Maar het liep anders. In overleg met de arts werd de behandeling uitgesteld en bleef Marianne onder controle. Na 32 weken zwangerschap kreeg ze een gezonde dochter. Ze startte daarna meteen met de behandeling. En dat ging goed, de kanker is nu anderhalf jaar weg."

Allebei ziek. Wat betekent dat als zussen?

"Onze band was al goed. We kennen elkaar door en door. We hebben aan een blik genoeg. Maar door de kanker is dat nu helemaal next level.

Het is dan ook heel intens wat we samen hebben meegemaakt. Bizar. Ik heb haar geholpen toen ze in het ziekenhuis lag. En nu helpt zij mij. Ze past op mijn kinderen of helpt even in het huishouden.

Ze heeft zelfs mijn drain eruit gehaald. Marianne is arts. Toen hebben we allebei even heel hard zitten huilen. Omdat het zo rot is. En ook omdat dit weer een mijlpaal was. Dit had ik weer achter de rug. Nu verder."

'Lieve zus, ik vind het fijn maar ook heel erg dat we elkaar zo goed begrijpen.'
 

Hebben jullie het ziekzijn op dezelfde manier ervaren?

"Als je kanker krijgt, ben je de eerste tijd steeds bezig met de behandelingen. En als dat klaar is, ja, wat dan? Het is net als na een zwangerschap. Je hebt dan nog een hele tijd nodig om te ontzwangeren. Zo moet je ook ontkankeren. Dat voelden we allebei.

Je moet het nog geestelijk verwerken. Je komt erachter dat het nog niet klaar is. Het is gewoon heel moeilijk om weer echt te gaan leven. Je moet jezelf opnieuw uitvinden. Het is dan heel fijn dat mijn zus en ik altijd bij elkaar terecht kunnen als we erover willen praten."

Wat zou je tegen je zus willen zeggen?

"Lieve Marianne, ik vind het fijn, maar ook zo erg dat we elkaar zo goed begrijpen. Ik had je een leven zonder deze ziekte gegund. Juist omdat ik zelf kanker heb, weet ik dat het nog niet voorbij is, ook al ben je kankervrij...

Aan de andere kant ben ik ook heel dankbaar. Ik ben zo blij dat jij er bent en dankbaar voor al die mooie momenten die we delen. Weet je nog dat je in het ziekenhuis lag en ik bij je was? Je kindje lag in een couveuse op de kamer. Je realiseerde je dat je ondanks alle ellende gelukkig was. Om je kindje, je man, de goede zorg in Nederland. We keken naar de boom voor het raam. De kale takken. Als er weer blaadjes aan zouden zitten, zou jij weer thuis zijn. Dat moment vergeet ik nooit meer."

Lukt het om positief te blijven?

"Ik was niet altijd een positieve denker... Het goede nieuws: oefening baart kunst. Je kunt positiever leren denken. Daar zijn gelukkig heel veel trainingen en boeken voor. Niet dat het altijd maar goed moet zijn. Maar het is wel goed om je te realiseren dat je zelf de controle hebt over hoe je daarmee omgaat.

Kijk, kanker is een cadeau waar je niet op zit te wachten. Ga je het uitpakken, is de vraag. Je moet leren accepteren, je moet leren dat woede en verdriet er mogen zijn, én hopelijk leer je gelukkig te zijn met kleine dingen. Dat laatste heb ik echt moeten leren.

En kanker heeft mij ook goede dingen gebracht. De bijzondere band met mijn zus. En mijn werk heeft ook echt een nieuwe verdieping gekregen. Als beweegcoach help ik mensen met een lichaam dat niet normaal functioneert. Ik merk dat ik hen nu beter kan begeleiden. Ik snap hoe het is wanneer er een grens zit aan je energie."

Wat hoop je voor 2021?

"Voor 2021 heb ik mooie plannen. Ik hoop op een goede gezondheid en dat ik fysiek sterker word. En ik heb een boek gemaakt van de blogs die ik heb geschreven, met een voorwoord erin van mijn chirurg. Ik hoop dat andere kankerpatiënten iets hebben aan mijn ervaringen. Je kunt me vinden op kanker.nl als Marije_Melanoommonoloog."