Hoe ontdekte jij dat je anuskanker had?

Openbaar gesprek
3 september 2015 om 12.27,
gewijzigd 25 september 2019 om 16.36
301225 x gelezen
  • Welke klachten had je last van?
  • Had de arts meteen in de gaten dat het om kanker ging? Of dacht men eerst aan iets heel anders?
  • Ontdekte je het in een vroeg stadium? Of was er toen al sprake van uitzaaiingen?


Hoe kwam jij er achter dat je anuskanker had?
-Otto-

97 reacties

Hallo ik Ben Hester 51 jaar getrouwd en heb 2 kinderen, die niet meer thuis wonen.

Ik ben naar de huisarts gegaan omdat ik aambeien" had. eind april 2015. eerst 2x naar huis gestuurd met een zalfje. Door de collega van mijn eigen huisarts. vanwege de pijn een afspraak met eigen huisarts gemaakt. Deze verwees mij door naar het ziekenhuis. Het was ondertussen eind mei. na een dag nog 10 zelf nog even gebeld met het ziekenhuis, ik kon pas 27 aug terecht. daarop de huisarts ingeschakeld.

de huisarts heeft geregeld dat ik in een ander ziekenhuis 6 juli terecht kon. daar hebben ze gekeken en 7 juli zou ik poliklinisch geholpen worden.

7 juli op de behandeltafel is besloten dat het toch operatief verwijderd moest worden, anders werd het een slachtpartij. 10 juli zijn er 2 aambeien"verwijderd. en ivm mijn voorgeschiedenis (vulvakanker 2006) opgestuurd.maar alles zag er op het eerste gezicht goed uit.

17 juli kreeg ik het bericht dat het toch mis was.

de behandeling kon niet daar dus overgeschreven naar een ander ziekenhuis. eind augustus daar de onderzoeken gehad en in september begonnen met de chemo en 33 bestralingen.

Half oktober was de feitelijke behandeling klaar. rond 10 november waren alle uitwendige wonden weer dicht en de radiologe kon voelen. de tumor was weg gelukkig.

tot eind van het jaar bezig geweest met weer op de been komen.

In januari 2016 weer begonnen met nordic walking eerst 2km per uur, nu is dat bijna 6km per uur. de eerste 3 maanden ging ik goed vooruit. na een ongelukje met de elektrische deken( op vol aan en wakker geworden van de pijn) weer heel veel pijn en ook de ontlasting weer meer van streek. ik loop 4-6x per week 4,5-7 km afhankelijk van mijn spijsvertering. soms moet ik bij mensen aanbellen omdat ik ineens heel nodig moet.

het gaat nu langzaam weer wat beter. wel heb ik vak nog pijn aanvallen, die gepaard gaan met diarree achtige aanvallen. ook de huid is dan geĆÆrriteerd. ook best veel slijm kleurloos, bloederig en ook wel met wat ontlasting.

dat ik nog zoveel pijn houd valt me eigenlijk wel wat tegen, ik wil weer vooruit. ik ben ook weer begonnen met af en toe even op de fiets, maar dat valt ook behoorlijk tegen. Ik hoop echt dat er nog behoorlijke vooruitgang in gaat komen.

ik ben weer langzaam begonnen met op het werk aanwezig te zijn. dat gaat op zich goed.

Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hoi ik ben Lizet. Ben 59 jaar, gescheiden en nog twee thuiswonende kinderen.

Begin april kreeg ik last van "aambeien". Ik wachtte alles een beetje af en dacht het met een zalfje het wel weg te krijgen. Eind april kreeg ik ook last van buikpijn waarna ik toch maar naar de huisarts toe ging. Zij stelde een colonscopie voor en ze stuurde me door naar de chirurg omdat ik aangaf dat er een bobbeltje bij de anus zat.
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Sorry het ging een beetje te snel. De chirurg kon met geen mogelijkheid met een proctoscoop in mijn anus. Het deed vreselijk veel pijn. Na nog een paar keer terug te zijn geweest bij haar vond ze het toch een beter plan om de "aambeien "onder narcose te verwijderen. De colonscopie die ik ook ondergaan had vertoonde geen afwijkingen dus ik ging vol goede hoop de operatie in. Uit de biopten die ze toen genomen hadden bleek dat ik anuskanker had. 11 augustus volgde 33 bestralingen en chemopillen. Eind september was de behandeling afgelopen en kon ik mijn leven weer oppakken. Het herstel ging goed en ik was april 2015 weer 100 procent aan het werk.

September 2015 voelde ik me niet tof. Kon er geen vinger opleggen. Ik kreeg weer buikpijn en pijn in mijn anus. De radioloog en chirurg vonden het niet verontrustend. De chirurg stuurde me door naar de bekkenfysiotherapeut omdat mijn kringspier te strak was. De pijn werd echter erger in mijn anus. Ik weet het aan late bestralingsklachten. Omdat ik het toch niet helemaal vertrouwde stuurde me huisarts me weer door voor een colonscopie. Daar constateerde ze een zweertje die toch verder onderzocht moest worden. De chirurg vond ik ook en ik kreeg een MRI waarna er biopten werden genomen. De chirurg zei dat wanneer de kanker terug was het niet operabel was. Hier schrok ik vreselijk van. Toen ik de uitslag kreeg dat de kanker terug was zei hij dat het wel operabel was.
15 februari is er tijdens een grote operatie mijn anus en rectum verwijderd en een blijvend stoma aangelegd. Ben nu bezig met herstellen.

Hester ik wil je natuurlijk niet bang maken met mijn verhaal maar hou het goed in de gaten. Jou klachten kunnen ook late bijwerkingen zijn van de bestralingen. Als je contact wil hierover dan hoor ik het wel.
Lieve groet van Lizet
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14

lizet

helaas zijn het geen late bijwerkingen, ik sta op de wachtlijst voor de operatie anus wordt verwijderd en ik krijg een blijvende stoma



Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14

go bij mij is er zo veel voorgevallen en zoveel over het hoofd gezien door dokterheres van heaar ben ik vorige week aan geopereerd dt waterland ziekenhuis dat ik second opinion bij avl gehad heb daar kwam uit dat ik een groot abses had zitten wat ze in het waterland ff over hoofd gezien hebben

daar ben ik dus vorige week aan geopereerd en meteen biop van wat waterland zei restant tumor gemaakt gister uitslag gehad was dus niet goed dus eerst blij dat het geslaagd is dus niet word vandaag nog overlegd of tumor in regressie gaat maar denk operatie dus anus word verwijderdeb verder met stoma is er iemand die ervaring heeft met deze operstie en het leven met stoma

d

Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14

hallo Dennis

ik heb sinds 7 september een colostoma, en er is goed mee te leven hoor. Ik ga alleen komende woensdag weer onder het mes, omdat hij dicht groeit. Dat komt bijna niet voor, maar helaas voor mij , de stoma is nog ongeveer 4-6 mm. Ook is mijn anus verwijderd en is er een reep vlees uit mijn bil gebruikt om de boel weer dicht te maken. Dit ook op 7 sept. deze wond blijft opspelen ik heb nu voor de 2dr keer een katheter in mijn blaas omdat ik urine verlies heb/had uit de wond aan de achterkant, ook dit komt nooit voor hoorde ik. ik heb 3 weken zonder mogen lopentussen de katheters. de wond leek ook mooi dicht te groeien, maar ineens weer open en weer urine verlies. nu heb ik een week weer de katheter en heb ik ineens aan de onderkant van mij litteken vocht verlies, dit lijkt wondvocht en wat bloed. dus al met al valt de stoma heel erg mee voor mij.

mijn probleem zit aan de achterkant, maandag daar maar weer voor naar de huisarts en zien wat daar aan gedaan wordt of niet.


Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14

Hoi optimist,

hoe gaat het nu met je?

sta voor de operatie van verwijdering rectrum etc....

liefs m

Laatst bewerkt: 29/09/2019 - 09:37
Hi allemaal, Ik zit met iets en hoop dat iemand mij kan helpen. Ik loop al ongeveer 1,5/2 jaar met de klacht dat ik ENORM veel pijn heb tijdens het poepen of zelfs het laten van een scheet. De pijn is zo heftig in mijn anus, alsof al die spieren samentrekken. De pijn is zo heftig dat ik op dat moment niet weet wat ik moet doen (het voelt als een wee, bij de bevalling) zoveel pijn. De pijn houd eventjes aan. Ik heb in de tussentijd middeltjes gekregen van de dokter voor een betere ontlasting. Ik had een slechte stoelgang en mijn poep was vaak erg hard. De dokter denkt dat door die harde poep er scheurtjes zijn ontstaan in de anus, (ze zag ook 1 kleintje bij de controle) en dat het genezen ervan lang duurt. Echter heb ik het nu al zo lang dat ik toch een beetje bang ben.. Laatst kwam ik weer en zei ze dat ik naar de fysio moet (bekkenfysio). Maar de klacht die ik heb, herkent iemand die? Ik ben zo bang dat er meer aan de hand is.
Laatst bewerkt: 07/02/2018 - 17:33
Hallo JXLO, ben je bang dat je anuskanker hebt of heb je al ooit een diagnose anuskanker gehad en ben je bang dat het terugkomt?
Persoonlijk heb ik nooit pijn gehad aan mijn anus bij het poepen en/ of scheten laten voordat ik de diagnose heb gekregen. Hooguit een klein beetje bij harde ontlasting. Bij mij is het ontdekt door helder bloed bij de ontlasting. Maar ik ben geen dokter dus ik weet niet wat er bij jou aan de hand is.

In jouw geval zou ik eens vragen of je een proctoscopie kunt krijgen. Dan gaan ze met een cameraatje alleen in het onderste deel van je darm kijken. Als de huisarts gelijk heeft, kunnen ze dat waarschijnlijk wel zien en mogelijk heeft het ziekenhuis betere behandelingen tegen scheurtjes in de anus.
Tijdens de bestraling gaat de huid van je anus ook kapot en dat doet ongelooflijke pijn bij de ontlasting. Die ervaring heb ik wel en weet dat een gehavende anus geen feestje is.

De bekkenfysio is zeker te adviseren. Als je al zo lang pijn hebt, gaan je spieren verkrampen en dat los je alleen niet zomaar op. Bovendien heeft een goede bekkenfysio ervaring met jouw klachten en als hij of zij het niet vertrouwt, sturen ze je wel weer naar de huisarts terug.
Ik hoop dat je snel van je pijn af komt en meer te weten komt, sterkte.

Laatst bewerkt: 28/01/2018 - 06:54
Beste JLXO,

Mijn klachten waren dat ik al een half jaar een branderig gevoel had van onder tijdens het fietsen. Uiteindelijk toen ik een coloscopie had gehad en ze de diagnose anuskanker al hadden gesteld kreeg ik ook bloedverlies (echt een wc papiertje vol). Pijn bij het poepen heb ik ook nooit gehad.
Ik ben het eens met Ilsydi, als je je echt zorgen maakt probeer aan te dringen op een darmonderzoek om anuskanker uit te sluiten.

Sterkte en succes met alles...

Groetjes Marieke
Laatst bewerkt: 07/02/2018 - 17:33
13 augustus 2018 om 18.34
Goedenavond. Ik ben een vrouw van 62 en net als Hester ging ik ook voor aambeien naar de dokter. Net als zei herkende 3 huisartsen en 1 intake-gesprek chirurg de kanker niet. De chirurg die de elastiekjes zou plaatsen was de eerste die het niet vertrouwde. Hij stuurde mij door voor een endoscopie. Tijdens dat onderzoek zei de chirurg al dat het er slecht uitzag. Ik vond en vind dit geen manier van doen. Op 18 oktober 2017 ben ik met de behandeling van 1x infuus chemo en 33 dagen chemo-pillen en bestralingen begonnen. Ik heb heel veel pijn van de ontlasting gehad en moest soms 11 keer op een dag. Op 1 december was de laatste behandeldag. Tot mijn frustratie werd er nog een bestraling toegevoegd omdat het verkeerd berekend was. Na een petscan op 28 februari 2018 vertelde de specialist dat het weg was. Dus ik dacht hopla we gaan gewoon verder met waar ik was gebleven voor de kanker. En dat valt heel erg tegen. Het word steeds erger en vandaag de dag ben ik moeier dan al die tijd. Hierdoor maak ik me heel veel zorgen. Ga om niets helemaal uit mijn voegen.
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hallo Wiv,

Vooraf vertelde de dokter mij al dat het nooit meer hetzelfde zou worden en dat klopt. Je hebt sowieso heel veel energie nodig om te genezen. Mijn laatste behandeldag was 8 maart 2017 dus anderhalf jaar geleden en voel me nu pas weer wat energieker. Maar het is nooit meer op mijn oude niveau terug gekomen. Dat vind ik niet zo erg want ik was in die tijd veel te druk.
Mijn onderkant functioneert ook niet meer zo als voorheen. En dat beperkt je wel in het dagelijks leven. Ik kan er nu best goed mee om gaan maar het overvalt me toch wel eens. Een vriendin van me zei het heel mooi. De onderkant is 24/7 in werking en dat kun je niet uitzetten.

Dat zorgen maken, is heel logisch. Als je het niet vertrouwt gewoon navragen bij de dokter. Een keer extra controle stelt je misschien gerust of ze kunnen je helpen.
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39

Een goee middag mijn naam is dennis goossens ik kwam erachter omdat ik erg last van verstopping had eerst naar huisarts dacht aambeien toch doorgestuurd naar ziekenhuis meteen inwendig onderzoek gehad zonder verdoving pff daarna de hele reutemeteut mri cat en patcatscan uitslag anus kanker heb radiochemo tyrapy gehad 33 bestralingen geleikertijd met chemotabletten het is een hel geweest ivm de pijn maar geen uitzaaing en is bijna verdwenen maar kan iemand mij vertellen hoelang het herstel duurt wand ben nu 2 maanden uit behandeld maar heb veel last van aandrang en verstoppingen doktoren zeggen kan vrij lang durenmaar mischien voor iedereen anders weet wel dat het echt een nare ziekte is

qwa pijn ben ik door hel gegaan omdaat het een beroerde plek is nu ben ik weer 3 keer in de week met training begonnen maar het gaat 1 dag goed en de dag erop weer reactie dus als iemand info heeft zou ik zeer op prijs stellen

Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hoi Dennis,
Ja het is een pijnlijke plek om kanker te hebben.Ik was er na 2 maanden ook nog niet hoor. Het duurt allemaal erg lang. De verschijnselen lijken erg veel op de symptomen die je voor de behandeling had dus het is erg confronterend. Je denkt dat je van de pijn af bent maar helaas is dit niet voor iedereen.
De aandrang komt doordat je endeldarm door de bestraling aangetast is.
Het doet allemaal erg veel pijn omdat het op een beroerde plek zit. Het wordt allemaal beter dus hou moed. Het is nog maar kort geleden.

Mijn anuskanker is teruggekomen zie verhaal hierboven maar dit komt niet vaak voor hoor.
Groetjes Lizet
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39

hallo Dennis

ik ben ook na 3 maand weer met bewegen begonnen en het ging oen steeds langzaam de goede kant op. in jan 2016 kon ik net 2 km lopen in een uur en in april deed ik in dat zelfde uur 6 km.

bij mij werd het weer minder en is de kanker weer terug helaas, nu loop ik niet meer, maar na de operatie wil ik welzo snel mogelijk weer op de been zijn. al wordt het een pittige operatie heb ik begrepen

sterkte met doorgaan

Hester


Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39

hallo Dennis

nee nog niet, helaas. waarschijnlijk de eerste week van september. ik heb vel pijn en lekkage. ik slik veel pijnstilling.

Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
13 augustus 2018 om 18.37
Goedenavond. U vroeg 2 jaar geleden hoelang het kon duren? U weet het nu, kan u mij vertellen hoelang het duurt. Ik ben 9 maanden verder na de laatste behandeling en heb nog last van pijnaanvallen en geen controle over mijn ontlasting. En heel erg moe. Dat word steeds erger.
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hallo, ik ben Marieke en 35 jaar. Ik woon samen met mijn vriend en we hebben een zoon van 7 en een dochter van 4 jaar.

In de winter van 2015/2016 kreeg ik last van het zitten op mijn zadel tijdens het fietsen. Ik fiets normaal gesproken erg veel en vooral bij langere fietstochten kreeg ik een branderig gevoel van onder. Ik heb het maanden aangekeken en toen het in het voorjaar steeds erger werd ben ik naar mijn huisarts gegaan. Die deed een inwendig onderzoek en stuurde mij door voor een coloscopie omdat hij iets voelde maar niet goed wist wat het was.

Maandag 13 juni had ik de coloscopie en na afloop daarvan werden we apart genomen in een kamertje en werd me meteen verteld dat ik darmkanker zou hebben. Later bleek dat het om anuskanker ging.

De behandeling zou bestaan uit 33 bestralingen (6,5 week elke werkdag) en chemopillen die ik ook voor die periode elke werkdag moest slikken.

Op donderdag 14 juli ben ik geopereerd in het VU en is mijn rechter eierstok verplaats naar boven zodat ik niet in de overgang zou komen. Dit was een keus die ik mocht maken en ik het ervoor gekozen dat wel te doen, aangezien ik nog erg jong ben en een onnatuurlijke overgang heftiger schijnt te zijn. De operatie is goed gegaan, helaas kon ik niet dezelfde dag naar huis omdat ik veel pijn had. De volgende dag gelukkig wel.

Maandag 18 juli begon meteen de behandeling.

Eenmalig kreeg ik toen een chemoinfuus, waar ik erg ziek van ben geweest. Gelukkig duurde dit maar 24 uur en kon ik daarna weer gaan aansterken.

Vooral het einde van de behandeling vond ik erg zwaar ivm de plek van de bestraling. Mijn huid is van onder kapot gegaan en ik heb ongeveer 3 weken alleen maar boven op bed gelegen.

Op dit moment gaat het erg goed. Woensdag 5 oktober heb ik gehoord dat de tumor niet meer te voelen is, dus dat is goed nieuws!

Ik ben nu aan herstellen. Sinds een paar dagen ben ik helemaal met de morfine gestopt en ik voel me echt beter, ook minder patiƫnt. Mentaal is het wel zwaar op veel momenten.
Ook vind ik het erg moeilijk hoe om te gaan met de intimiteit met mijn vriend. Gelukkig kunnen we daar wel goed over praten, maar het blijft lastig. Ik krijg gelukkig hulp vanuit het ziekehuis van een maatschappelijk werkster.

Ik kan maar moeilijk info vinden over deze vorm van kanker omdat het zo zeldzaam is maar heb er wel behoefte aan om ervaringen met anderen te delen.

Wie weet kan dat hier?!

Groetjes Marieke
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Ik heb meegedaan aan het nationaal darmkankeronderzoek in augustus 2016. Het resultaat was negatief. Ik had bloed in mijn ontlasting. Dus een endoscopie ondergaan. 2 Poliepen verwijderd en er was een lichte ontsteking in de dikke darm. Daar kreeg ik clisma's voor. De arts ei wel dat ik naar de huisars moest, want mijn prostaat was te groot. Die heeft de psa-waarde laten meten. Die as 34 en dus veel te hoog. Er zijn 8 biopten van het prostaat genomen en in 7 ervan zat kanker. Een botscan en een mri-scan ondergaan. Geen uitzaaiingen, maar bij de mri-scan zagen ze iets in de buur van de anus.
Een coloidscan ondergaan en er zijn toen biopten genomen van dat "wratje" wat er bij mijn anus zat. Geen kankercellen gevonden. Toen zijn er 21 lymfeklieren in de buurt van het prostaat verwijderd. Geen kankercellen daarin gevonden. Dat was begin december.
Half december kon ik opeens niet meer plassen (kreeg een katheter). De dag erop kon ik ook moeilijk poepen. Na een week naar de eerste hulp en daar heeft men met clisma's (deed ontzettend pijn, want de anus was bijna dicht gegroeid) de darmen leeg gemaakt. De dag erop liep de dunne ontlasting zo maar naar buiten. Toen werd ik opgenomen in het tweestedenziekenhuis. Er volgde weer biopten en een PET-scan. Men zag toen uitzaaiingen op de lever. Men kreeg toen in de gaten dat het om anuskanker ging. Half januari kreeg ik op Verbeeten te horen dat ik uitbehandeld was en nog steeds ben.

Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hoi allemaal, mijn verhaal begon ook met de gedachte aan aambeien. Inwendige wel te verstaan. Sinds april 2016 slik ik het 'kinderaspirientje' i.v.m. met een verhoogd risico op hartproblemen. Hierdoor wordt je bloed dunner en dat is mijn geluk geweest. Bij het naar de wc gaan, lag de pot geregeld vol met bloed. Ik dacht meteen aan aambeien of een scheurtje ergens. De huisarts zag aan de buitenkant niets maar wilde toch ook even voelen en voelde een duidelijke verdikking.
Een week later kreeg ik al een colonoscopie en in eerste instantie dachten ze bij mij ook darmkanker omdat het op de rand van de endeldarm en het anale kanaal zit. Later bleek uit de bioptie dat het een anuscarcinoom is. Gelukkig verder geen zichtbare uitzaaiingen. De tumor was 3 cm bij 1,5 cm maar ik heb er op het bloed na helemaal geen last van gehad. Het enige wat ik achteraf bezien raar vindt, is dat ik geregeld heel erge aandrang tot ontlasting had. Dan was het gewoon niet te houden zo erg. Persoonlijk denk ik dat dit kwam door de 'druk' plaats waar het zat.

Inmiddels heb ik ook de standaardbehandeling 33 x bestralen, zakje chemo op de eerste dag (wordt je inderdaad ziek van) en alle 33 werkdagen chemopillen. Bij de laatste controle op 4 april was er niets meer te voelen. Het is nu een maand geleden en ik slik nog ongeveer 4 paracetamols. De enige pijn die ik op dit moment nog heb is aan mijn baarmoeder. Ik verlies ook veel vocht uit de vagina, gelukkig geen stinkend vocht. Ze hebben wel voor de behandeling een uitstrijkje gemaakt van de baarmoederhals en die was helemaal goed. Dit moest omdat ze 'iets' gezien hadden op de foto's bij de baarmoedermond. Nu wist ik al wel dat ik een vleesboom had maar daar had ik nooit last van. Deze maand ga ik ook stoppen met de pil, dan kom ik in de overgang. Maar gezien mijn 50 jarige leeftijd is dat niet zo erg. Hoop alleen omdat het nu heel acuut is dat de klachten meevallen. En ik hoop dat de baarmoeder dan ook wat rustiger wordt qua vocht en vleesboom.

En nu het grote wachten, hoe gaat de genezing en komt de tumor wel of niet terug?
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Beste Ilsydi, Wat fijn dat bij jou de diagnose ook ze snel gemaakt was. Heftig allemaal zeg.... Hopelijk gaat het nu alweer een stuk beter en is gaat het herstel voorspoedig. Maar het blijft een heel heftige ervaring in je leven vind ik. Veel sterkte. Hartelijke groet, Marieke (zie mijn verhaal hierboven)
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hoi Marieke,

Ik zie dat het bij jou al wat langer geleden is. Hoe gaat het nu met jou? Heb je nog naweeƫn van de behandeling en de operatie om de eierstokken te verplaatsen.

Inmiddels ben ik met de pil gestopt en tot nu toe heb ik weinig last van overgangsverschijnselen. En het vochtverlies is gestopt dus dat is juist een fijn verschijnsel. De gevoelige buik die ik nog heb, komt niet vanuit de baarmoeder volgens de dokter dus 9 mei krijg ik een echo van de onderbuik en bovenbuik om te kijken of er wat te zien is. Het klinkt volgens de dokter absoluut niet als een terugkeer van de kanker dus daar hoef ik me geen zorgen over te maken.

Groetjes Ilsydi
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hoi Ilsydi,

Hoe gaat het nu met jou? Wat waren de uitslagen van de echo van je buik?
Sorry dat ik zo laat pas reageer, maar in mei kreeg ik weer pijnklachten en na meerdere onderzoeken bleek dat de tumor terug was op bijna dezelfde plek.
23 juni is mijn anus en endeldarm verwijderd en heb ik een dikke darm stoma gekregen. De operatie is nu 10 weken geleden en naar omstandigheden gaat het goed met me. Ik zit nog volop in mijn herstel, maar het gaat langzaam steeds een beetje beter. De uistlagen van het weefselonderzoek na de operatie was goed. Snijranden waren schoon en lymfeklieren ook. Dus nu hopen dat het echt weg blijft!!

Om nog antwoord te geven op je vraag, van de eierstok operatie heb ik nooit meer last gehad. Het was 14 juli dit jaar een jaar geleden en ik menstueer inmiddels weer regelmatig dus het heeft het gewenste effect gehad!

Het allerbeste ook met jou!
Groetjes Marieke
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hoi Marieke,

Hier schrik ik van. De laatste tijd hoor ik toch geregeld dat de kankercellen niet helemaal weg zijn en op dezelfde plek of er vlakbij weer actief worden bij ons soort kanker. Ben heel blij voor je dat de randen en lymfeklieren schoon zijn. Dat geeft weer goede hoop.

Mijn echo gaf niets aan alleen dat ik een vleesboom en cyste in de baarmoeder heb. Maar dat wist ik al. Van de overgang heb ik maar heel weinig last. Alleen af en toe zweetaanvallen. Dat duurt een paar minuutjes en dan is het weer over. Het plezier dat ik niet meer zo erg ongesteld ben, is groter. Ik zat waarschijnlijk al in de voorfase van de overgang. Jij bent een stuk jonger dan ik en op jouw leeftijd is een acute overgang zeker geen pretje. Fijn dat de eierstokoperatie goed heeft gewerkt.

Inmiddels zijn de buikpijnen grotendeels weg maar af en toe speelt het nog op en dan heb ik heel pijnlijke steken onderin mijn buik. Bij de anus heb ik met name klachten bij fietsen of zitten, het voelt geregeld alsof er nog 'iets' zit en soms loze aandrang en ongecontroleerd slijmverlies. Pijn heb ik daar bijna niet maar dat had ik voor de diagnose ook niet.

Wat voor pijnklachten kreeg jij in mei? En welke onderzoeken hebben ze gedaan? Ik heb die echo 1x gehad maar dat was via de huisdokter en verder voelen ze alleen met de vinger tijdens de controle in het ziekenhuis. Bij mij zit/zat alles van binnen, aan de buitenkant is niets te zien.

Ik ga in ieder geval voor je duimen dat je goed herstelt. En nog harder duimen dat het nu voor altijd weg is.

Groetjes Ilonka

Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hoi Ilonka,
Bij mij zat inderdaad ook alles aan de binnekant, een paar cm naar binnen. In mei kreeg ik steken van onder in mijn anus die uitstraalde naar de rechter binnenkant van mijn bil. Het bleek ook dat de tumor aan de rechterkant van mijn anus zat, dus ik voelde echt precies waar hij zat. Die pijnlijke steken had ik in mei 2016 ook vlak voordat mijn bestralingen en chemo begonnen dus ik herkende het vrijwel meteen. Dit jaar in mei begon het met 1 keer een steek, die week erop opeens elke dag en al snel meerdere keren per dag. De steken zijn zo pijnlijk dat ik het echt even uitschreeuwde van de pijn. Gelukkig duurde ze maar heel kort, meestal maar een paar seconden.

Na de behandelingen vorig jaar hebben ze me om de 3 maanden door met een vinger naar binnen te gaan ja. De radiotherapeut deed dat. Ik heb 2 keer een goede controle gehad en toen dus een vervroegde controle omdat ik weer pijn had en toen voelde ze dus dat er weer wat zat. Ik heb toen twee dagen later al een MRI scan gehad en een weekje later hebben ze onder narcose een biopt van de plek genomen. Daaruit en uit de MRI bleek dat het inderdaad weer om een tumor ging.

Ze zeiden dat ze eigenlijk al emteen vermoedden dat het niet goed zou zijn toen ze bij de controle weer wat voelde maar ze willen natuurlijk eerst alle uitslagen hebben. ook is de tumor die ik had heel agressief geweest omdat hij dus binnen een jaar terug was.

Ik kreeg op 13 juni de uitslag en 23 juni werd ik al geopereerd. Dit hebben ze met speod gedaan omdat ik jonge kinderen heb van 5 en 8 en de zomervakantie stond natuurlijk weer voor de deur. Het jaar ervoor konden we niet op vakantie en ben ik zowat de hele zomervakantie in het ziekenhuis geweest en in bed gelegen en ze hoopten dat we dit jaar dat wel konden. Ik vond dat vooral voor de kinderen erg belangrijk. En het is gelukt! Vrijdag 22 juli reed mijn gezin met de auto naar Italiƫ en ik vloog die maandag erna naar Milaan om in ieder geval 10 dagen bij ze te kunnen zijn. Dat was heel zwaar maar ook geweldig! En alle luchthavens bieden aasistentie aan dus ik werd met een rolstoel vervoerd en hoefde niks zelf te regelen!

Heel verhaal haha. Nu gaat het heel goed! Ik vind het vooral heel moeilijk dat bij mijn vagina door de bestraling en operatie ook alles verabderd is. Mijn bekkenbodem is erg gespannen, daardoor hebben mijn vriend en ik al bijna 1,5 jaar geen geslachtsgemeenschap gehad. gelukkig kunnen we er goed over praten en hebben we het op een andere manier leuk in bed.

Ik ga ook regelmatig naar een bekkenbodemfysiotherapeut die me helpt met alles op dat gebied. Hopelijk kan het dan in de toekomst ooit wel weer.

Hoe is het nu met jou?

Groetjes Marieke
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hallo Marieke,

Dapper om toch op vakantie te gaan. Super dat het allemaal is gelukt. Maar wel een verhaal zeg. Was de tumor alweer erg groot of heeft je lichaam op tijd de pijnsignalen af gegeven?

Bij mij zat de tumor aan de voorkant, aan de kant van de vagina. Ondanks dat het aan die kant zat, is bij mij wel penetratie mogelijk. Het binnen dringen is pijnlijk maar te doen, net alsof het mijn eerste keer is na een bevalling. Standjes die teveel op de baarmoeder duwen, zijn te pijnlijk. Dan heb ik nog een paar uur een gevoelige buik. Volgens de radiotherapeute zijn dat de banden van de baarmoeder die beschadigd zijn door de bestraling. Dat komt waarschijnlijk ook niet meer goed.
Wel balen dat het bij jullie (nog) niet lukt maar ben het met je eens dat er nog heel veel andere leuke dingen te doen zijn in bed ;-)

Mijn problemen zitten meer in de plas en poep sector. Ik kan gelukkig alles ophouden maar daar betaal ik een prijs voor. Dat levert geheid pijn en steken in de onderbuik op. Van de week kreeg ik daarbij steken in de vagina. Als dat lijkt op de pijn steken in de anus die jij had dan kan ik me voorstellen dat je echt schreeuwde van de pijn. Tot nu toe zijn die steken nog niet terug gekomen. En ik had dat van te voren niet. Ik ga 13 november voor het eerst naar de bekkenbodemfysiotherapeute. Kijken of zij de onderbuik wat meer kan ontspannen.

Oplossing volgens radiotherapeute: op tijd een wc zoeken. Werken wordt daardoor nog wel even lastig. Ik moet gemiddeld 4 a 5 keer per dag naar de wc voor een grote boodschap (zo groot is het niet hoor want het zijn iedere keer een paar sliertjes;-) . Op slechte dagen is het nog vaker. En s'nachts vaak eruit om te plassen.

Ik moet wel zeggen dat het begint te wennen. Het wordt langzaam mijn nieuwe gewoon. De pijn in mijn buik vind ik nog wel spannend maar als het inderdaad fibrose is, zoals de radiotherapeute denkt, zal ik daar ook aan moeten wennen.

Hoe gaat het nu verder met jou? Werk je ? En hoe is het leven met een stoma? Je bent jong en je moet er nog een hele tijd mee leven. Als je net de diagnose kanker krijgt, word je wel gewaarschuwd wat de gevolgen allemaal zijn en dan wil je alleen maar dat de kanker weg is. Mijn ervaring is dat je pas later beseft, dat de dokter gelijk had en wat de gevolgen betekenen voor het dagelijkse leven.

Groetjes Ilonka

ps even nagedacht of ik dit bericht wel hier neer zou zetten, maar ik denk dat we niet geheimzinnig hoeven te doen over de gevolgen die kanker en de behandeling op ons leven hebben
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Goedemiddag, Ik ben een vrouw van 37 jaar en moeder van een kind. Het heeft bij mij 8 maanden geduurd voordat ik de zeer pijnlijke maar eindelijk juiste diagnose anus kanker met uitzaaiingen in de lymfeklieren kreeg. Het begon in mei 2016 met krampen in mijn darmen, veel lucht in mijn buik en veranderingen in mijn ontlastingspatroon. Ik heb toen een bloedonderzoek en rƶntgenfoto's van oa de longen gehad. De huisarts dacht aan stress en ik moest het maar even aankijken. 1 maand later weer terug omdat de klachten bleven. Doorgestuurd voor een buik echo. Hier was niks op te zien en omdat ik volgens de huisarts niet voldeed aan het profiel voor ernstige darnafwijkingen zou het prikkelbaar darmsyndroom zijn. Ik kreeg laxeer middel mee en dat zou het oplossen. In het begin zakte de klachten af maar na de zomer ging het weer slechter. Omdat ik begrepen had dat pds op en af te voorschijn komt heb ik pas begin januari weer een afspraak met de huisarts gemaakt. Inmiddels waren de klachten heftig en uitgebreid. Buikpijn, extreem veel lucht, borrelende darmen, permanent gevoel van aandrang, slijm en een klein beetje bloed bij de ontlasting. De huisarts dacht aan een verzakking of verkleving en stuurde me door voor een coloscopie. Nog geen 2 weken later was het zover en nog voor ik goed en wel mijn dubbele roes uit was hoorde we dat het goed mis was. Een week later hoorde we dat het anus kanker was. Ik had een tumor van bijna 5 cm die 75% van mijn anus afsloot en uitzaaiingen in 2 lymfeklieren, gelukkig zitten deze lymfe tegen de anus aan en hoefde alleen de bestralingsgrote aangepast te worden. 4 weken geleden mijn behandeling van 33 bestralingen en 2x 1 week chemo via infuus afgesloten. Nu is het wachten tot eind mei/begin juni om te horen wat de behandeling heeft gedaan.
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hoi blauwedruif, Wat een heftig verhaal zeg.... Wat naar dat ze je niet meteen hebben doorgestuurd en dat de klachten verkeerd geĆÆnterpreteerd werden. Ben je daar ook boos over of kun je dat loslaten? Ik ben een vrouw van 36 en mijn verhaal staat hierboven. Vind je het fijn om ervaringen uit te wisselen? Ik ben nu 8 maanden na de laatste behandeling maar zit er voor mijn gevoel deels nog middenin. Ik hoop voor je dat je niet teveel last hebt van de bijwerkingen en verwerking van deze periode maar zo wel weet dan dat je me altijd dingen mag vragen. Ik ben ook op zoek naar mensen waar ik ervaringen mee kan uitwisselen. Misschien dan beter via email oid. Hier is alles openbaar. :-) Bedankt voor het delen van je verhaal. Groetjes Marieke
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Nee boos ben ik absoluut niet. De artsen hebben steeds verder onderzoek gedaan en geluisterd. En daarbij heeft boos worden geen meerwaarde hierin. Ik ben vooral verdrietig geweest dat ik stil stond en sta en iedereen voor mijn gevoel door leeft. Ik heb nu vooral nog last van hele zware vermoeide benen, soms darmkrampen met bepaald eten en mijn spraak. Woorden niet kunnen vinden bijvoorbeeld. Hopelijk wordt dat wel beter. In een wat meer privƩ omgeving zoals mail wat dieper op dit in gaan is wellicht wel prettig. Ik heb tijdens mijn behandeling en nu nog steeds alleen mensen ontmoet die minimaal 30 jaar ouder waren. Die hebben een andere beleving en een andere genezing. Daar bespreek je toch alleen oppervlakkig mee.
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hoi Blauwedruif, hoe gaat het nu met je?

Bij mij is in juni dit jaar gebleken dat de tumor terug was. Ik ben op 23 juni geopereerd. ze hebben mijn anus en endeldarm verwijderd en een dikke darm stoma aangelegd. De operatie is nu 10 weken geleden en naar omstandigheden gaat het goed met me. Nu duimen dat het echt weg blijft!

Groetjes Marieke
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hallo Blauwedruif,

Jouw verhaal heeft me even aan het denken gezet. Ik heb al 35 jaar PDS. Klachten zoals buikpijn, opgeblazen buik met veel lucht en borrels zijn me bekend.Tijdens de coloscopie konden ze ook niet de bochten maken in mijn darmen omdat deze maar bleven kronkelen. Ondanks de pijnstillers en het roesje gilde ik als een speenvarken. De laatste jaren had ik ook geregeld zo'n onhoudbare aandrang dat de ontlasting met veel pijn en geweld naar buiten kwam. Dat duurde dan ongeveer een half uur en zweette ik als een otter. Zodra alles eruit was, stopte het. Nu ik de behandeling heb gehad en de tumor weg is, heb ik die vreselijke aandrang ook niet meer gehad.

Ikzelf en de dokter hebben de buikpijn, luchtbubbels en aandrang van de laatste periode altijd afgeschoven op de PDS maar ik denk nu dat de tumor in ieder geval een medeboosdoener was. Zeker nu ik jouw verhaal lees.

Ik zal voor je duimen dat je uitslag goed is.

Groetjes Ilsydi
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hallo, ik ben Carmen, sinds begin mei had ik opeens last van aandrang om windjes te laten die er niet makkelijk uit kwamen. Daarbij had ik soms wat bloed op mijn toiletpapier, helder bloed en niet zoveel. Ik dacht, zoals veel anderen hier, dat het om een inwendige aambei zou gaan of een poliep. Mijn ontlasting is altijd al variƫrend dus, daar had ik niets aan kunnen merken.
Hiermee ben ik naar de huisarts gegaan die mij inwendig onderzocht en niets vreemds kon vinden en zij vroeg aan mij, maak jij je zorgen hierover? Waarop ik zei, niet echt maar, iets klopt er niet als ik aandrang heb, er niets gebeurt en deze aandrang in de loop vd dag erger word ,tot het onaangename af, bij het langer zitten en, als ik dan een Ibuprofen inneem ( 200 ) dan na een half uur verdwijnt het en ook dat onaangename gevoel. Waarop ze zei, ik stuur je door voor een coloscopie al is het maar om je gerust te stellen. Tja en toen vertelde men mij dat ik anuskanker had, heel klein, nog geen cm. Meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis voor verder onderzoek en in die molen zit ik dus nu. Heel dankbaar dat mijn huisarts, ondanks dat ze niets voelde ( idem de oncoloog die mij onderzocht heeft ) besloten heeft mij door te sturen voor een coloscopie. Geen uitzaaiingen etc. Mijn darmen vertoonde niet 1 poliep, alles zag er goed gezond uit alleen dat ene kleine ettertje zat daar die veroorzaakt was door een virus. Eind juli, als het goed is, is de planning dat ik ga starten met de behandeling hiervan. 4 dagen opname met chemo, vervolgens 5 weken, 5 dagen p.w. bestralen, daarna weer 4 dagen chemo en dan weer 8 x bestralen. Mijn boosheid is inmiddels weg, mijn verdriet met tijd en wijlen is er nog. Mijn tumor is een type 2.
Laatst bewerkt: 12/09/2018 - 05:27
Hallo Carmen, Wat verdrietig en heftig hĆØ als je zulk nieuws krijgt. Voor mij is het nu twee jaren geleden, maar het is nog altijd een groot onderdeel van mijn leven ook al ben ik nu schoon. Wat goed dat je huisarts je zo snel heeft doorgestuurd en je zelf ook zo allert was. Ik wil je heel veel sterkte wensen met alle behandelingen en zal voor je duimen dat het goed aanslaat! Als je wat wilt vragen is dat geen probleem. Groetjes Marieke
Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hoi Carmen, bij mij is het anderhalf jaar geleden. Net als Marieke is het bij mij ook nog steeds een onderdeel van mijn leven ondanks dat ik nu schoon ben. Fysiek heb ik wat blijvende veranderingen waar ik steeds meer aan begin te wennen. Mijn conditie en weerstand beginnen nu pas terug te komen maar komen waarschijnlijk nooit meer op het oude peil. En geestelijk gaat het wel goed als ik maar zorg dat ik niet teveel stress heb.
Ik moet zeggen dat ik me nu over het algemeen wel goed voel zolang ik maar rustig aan doe.

Ik heb ook stadium 2, geen uitzaaiingen en geen poliepen in de darmen. HPV 16 is bij mij de boosdoener. Of bedoel je de gradering met type 2? Die was bij mij graad 1. Mijn behandeling was net ietsje anders ingedeeld. 1 dag chemo in het ziekenhuis en daarna dagelijks chemo via pillen ten tijde van de 33 bestraaldagen (alleen op werkdagen). Als je vragen hebt, mag je die ook aan mij stellen. Heel veel succes en sterkte!
Laatst bewerkt: 12/09/2018 - 05:27
Bij mij is het stadium 2. Ja, ik vond dit ook wel heftig wat ik straks krijg maar goed, ga er vanuit dat zij het beter weten?? Bij mij is het ook door het virus HPV, heel apart maar, zoals men mij zei, dit virus kan tientallen jaren in je lijf zitten zonder dat jij daar weet van hebt. Waar heb jij nog last van?

Dankjewel voor je uitleg en aanmoedigingen :)
Laatst bewerkt: 12/09/2018 - 05:27
Hoi Carmen,

Ja, ze kijken goed welke behandeling qua chemo bij je past. Als je bepaalde enzymen mist (of juist wel hebt, weet niet meer precies hoe het zit) dan kun je ernstige bijwerkingen van mijn chemopillen krijgen. Ik had een bepaalde waarde daarvan en om die reden is de dosering aangepast. De bestraling is ook helemaal op maat gemaakt. Ik weet niet of je al begonnen bent maar mij viel wel tegen dat je zo lang doodstil op een harde plank moest liggen. Je leest overal dat bestralen maar kort duurt maar bij ons type kanker en behandeling is het bij de meesten wat langer dan gemiddeld.

Mijn naweeƫn van de behandeling liggen vooral in de poep en plassector. Ik moet veel vaker naar de wc voor ontlasting, clustering van de ontlasting (veel kleine beetjes achter elkaar). En ik moet zorgen dat ik snel naar de wc kan, zowel voor de ontlasting en het plassen. Dat is voornamelijk om pijn te voorkomen. Mijn bekkenbodemspier werkt gelukkig nog heel goed en daar kan ik best wat mee opvangen maar dat voelt niet bepaald prettig.

Ik heb wel veel minder controle over het windjes laten, dat gebeurt veel vaker en heftiger. Als mijn endeldarm geĆÆrriteerd is, gaat dat gepaard met bloed en slijmverlies. Mijn onderbroek moet ik soms verschonen. Gelukkig is dat niet iedere dag het geval.

Verder heb ik door beperkte weerstand afgelopen winter 2 x pleuritis en 1 x een longinfectie gehad. Maar dat gaat gelukkig weer beter, alleen af en toe nog een pufje als ik benauwd ben.

Iedereen heeft andere gevolgen maar mijn dokter zei dat voor iedereen het toch anders zal worden dan voorheen. Om sommige dingen was ik zelfs blij, ik zat tegen de overgang aan en had veel bloedverlies maar door de bestraling kwam ik acuut in de overgang en ik heb geen druppel meer gemenstrueerd.

Hoe gaat het nu met jou?


Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hoi Ilsydi, Met mij gaat het redelijk, morgen begint de behandeling dus, heel spannend allemaal. Afgelopen vrijdag met 3 verschillende behandelaars gesproken en de angst grijpt je om je hart als je hoort wat je er allemaal van kunt krijgen/overhouden maar goed, het moet en er is geen andere mogelijkheid op dit moment. Overigens, Israel heeft een pil uitgevonden die de meeste kankersoorten verhelpt maar he, het zal nog minstens 2 jaar duren voordat die op de planken ligt :( en of die van ons erbij zit?
Maar goed, alles aan het voorbereiden voor morgen, verstand op nul en gaan met die banaan.

Naar om te lezen dat je er last van hebt na die tijd en zo ziek bent geweest, dat wens je toch niemand toe meis :( Ik hoop dan ook dat het beter met je gaat worden en dat de klachten minder zullen worden voor je.

Tot schrijfs :)




Laatst bewerkt: 14/08/2018 - 08:39
Hoi Carmen. Hoe gaat het nu met je? Je hebt er nog maar twee te gaan hĆØ. šŸŽ‰
Laatst bewerkt: 12/09/2018 - 05:27
Vraagje aan iedereen. Ik word knettergek vd pijn in mijn achterste en helemaal als ik moet drukken en/of heb gedrukt dan ga ik meteen de douche in en zet er de sproeier op voor een paar minuten. Paracetamol helpt niet, heb een zalfje gekregen om er op te smeren, helpt ook nauwelijks en ik heb nog 18 bestralingen te gaan. Ze willen niet dat je Ibuprofen inneem maar he, gisterenavond voor het slapen gaan heb ik er toch 1 ingenomen en de pijn zwakte af en heb heerlijk kunnen slapen. Ze willen mij opiaten geven maar daar kan ik slecht tegen en voel mij daar de hele dag door eng van + echt helpen doen die dingen ook niet. Wie heeft een goede tip?
Laatst bewerkt: 12/09/2018 - 05:27
Hallo Carmen, We gaan een beetje gelijk op zag ik. Ik heb nu nog 19 bestralingen te gaan. Ook bij mij begint het al zijn tol te eisen aan de achterkant. Pijn, maar ik word vooral gek van de jeuk in de avond en nacht!!! Is er een speciale reden dat ibuprofen niet mag? Helaas geen tips voor jr, maar zelf dus ook op zoek naar tips.
Laatst bewerkt: 12/09/2018 - 05:27
Hallo Mikki, de 13e a.s. is mijn laatste bestraling dus, nog 11 te gaan. Ibuprofen kan een maagbloeding veroorzaken maar, als je een maagbeschermer gebruik en het echt alleen bij nood doet, moet het kunnen.
Ik heb van het ziekenhuis een soort van " luiers" meegekregen die superzacht zijn en een crĆØme om mij helemaal in te smeren. Na het toiletgebeuren meteen een lauwe sproeikop erop zetten geeft heel veel verlichting en daarna insmeren met die crĆØme. Cetomacrogol-creme FNA.

Sterkte met de bestralingen.

Laatst bewerkt: 12/09/2018 - 05:27
Hallo Carmen en Mikki,

Mijn behandeling is alweer 1,5 jaar geleden maar de pijn kan ik me nog goed herinneren. Bij mij werkte het zalfje zelfs averechts, dat deed alleen maar meer pijn. Ik heb zelf een soort inlegdoeken in de vorm van een groot maandverband van flanel (katoen) gemaakt. Deze voorkwamen dat de randjes van mijn onderbroek ergens opkwamen. Verder alleen deppen en spoelen met koud water en zoveel mogelijk aan de lucht drogen en als het niet anders kon met hydrofiel luierdoeken (zacht katoen). Qua pijnstilling was het een basis van 8 paracetamols per dag en oxycodine, later kreeg ik ook fentanyl pleisters. Misschien kun je daar beter tegen? Al vrij snel (dacht 2 weken) na de behandeling was ik van de opiaten af en de paracetamol er vlak achter aan. Maar ja, dat is bij iedereen anders.
Laatst bewerkt: 12/09/2018 - 05:27

Ben nu meer dan 7 weken verder na mijn laatste bestraling en heb, tijdens de ontlasting, nog steeds een branderig gevoel bij mijn kringspier binnenin. Hebben anderen daar ook last van? Ik word er een beetje moedeloos van en ja, ben best heel ongeduldig :( Moet gelukkig geen tig keer meer naar het toilet en daar ben ik blij om. Hoe is het met jou nu Mikki?

Laatst bewerkt: 05/11/2018 - 10:23

Hoe kan ik mij hier uitschrijven, krijg nauwelijks/geen respons en ik wil toch echt graag ervaringen delen met lotgenoten maar, helaas is dat hier niet echt het geval.

 

Laatst bewerkt: 24/11/2018 - 12:32

Hoi Carmen,

Jammer dat je niet tevreden bent met alle reacties die je hierboven wel hebt gekregen.
Anuskanker komt nu eenmaal niet zo vaak voor dat er hiervan dagelijks tientallen mensen actief zijn in deze groep.
Mocht je je om die reden echt willen uitschrijven, kun je contact opnemen met
Tel: 020-2159880 (tijdens kantooruren)
E-mail: info@kanker.nl

Hartelijke groet, Otto

Laatst bewerkt: 24/11/2018 - 19:26

Dag Carmen,

ik ben benieuwd of je nog meeleest. Er zijn inmiddels flink wat deelnemers en gesprekken bij gekomen. En vooral: hoe gaat het met je?

Groetjes, Gingko

Laatst bewerkt: 09/02/2021 - 08:45

Otto, het heeft niets te maken met niet tevreden zijn, het probleem is en dat weet jij denk ik wel, dat je lijf van alles doormaakt tijdens die bestralingen etc. en je soms niet weet of het komt door de bestraling of dat die tumor er nog zit. Sommige dingen lijken op de symptomen die je, voordat je wist dat je kanker had, opvielen dus dat maakt je onzeker en wil je graag kunnen bespreken met lotgenoten. Ja ik weet dat het zeldzaam is en juist daarom zou het fijn zijn dat je ergens terecht kunt en je ervaringen kunt delen om elkaar er doorheen te helpen. 

Groetjes,

Angelica ( Carmen )

 

 

Laatst bewerkt: 25/11/2018 - 11:06

Hoi Carmen,

Het gaat bij mij steeds mis met reageren. Dan druk ik op het verkeerde icoontje en is mijn hele tekst weg. Ik vind het lastig om openbaar mijn ervaring te bespreken. Het is namelijk uitgelopen op een behoorlijke hel. Twee keer opgenomen in het ziekenhuis met extreme pijn. Het was niet een geheel normaal verloop van de behandeling. Gelukkig vergeet men pijn snel en ben ik nu gestart met het revalidatie traject. En dat is dan weer super leuk!!! 

Als je specifieke vragen hebt of ervaringen wil delen, let me know.

Groetjes, 

Mikki

Laatst bewerkt: 26/11/2018 - 11:30