innovatieve behandeling i.p.v. chemo

Koos van der Hoeven ( SONCOS) stelt in de KRACHT van juni dat een gestandaardiseerde behandeling de best mogelijke zorg garandeert. Als darmkankerpatiënt ben ik het daar niet mee eens. Ik heb sinds juli 2010 darmkanker stadium 4. De prognose was 2 jaar.Mijn darmtumor kon geopereerd worden, inderdaad dank zij een gestandaardiseerde behandeling. Mijn lever is in Frankfurt behandeld door Prof Vogl ( net als Annnemieke de Klerk schreef in KRACHT) met TACE. Meer dan de helft van de 28 metastases verdwenen. Daarna kon ik de behandeling niet meer betalen. Na op heel veel deuren te hebben geklopt kon ik een Yttrium-embolisatie krijgen in het AVL. (Ook geen gestandaardiseerde behandeling.) Er verdwenen nog eens 6 uitzaaiingen. De ziekte in de lever is nu al 1.5 jaar stabiel. Beide behandelingen leverden mij met name kwaliteit van leven op, en dat kun je van de meeste chemobehandelingen toch echt niet zeggen.Tijdens de chemokuren kon ik niet werken, kon ik niet lezen, kreeg een chemobrein en zware neuropathie. Nu voel ik me gezond, ik werk, ik doe eigenlijk alles wat een gezond mens doet. Het NKI adviseert het CVZ deze behandeling ook als Salvagebehandeling maar een weigering dreigt weer. Het is triest dat een behandeling die echt resultaat heeft en vooral geen of nauwelijks bijwerkingen heeft weer opzij wordt gezet.Ik gun dit zoveel mensen. Kunnen wij als kankerpatiënten met uitzaaiingen in de lever geen vuist maken en CVZ op de knieën dwingen? Wij willen toch allemaal kwaliteit van leven?En dat heb ik.  Al 3.5 jaar.