Asbestkanker

Openbaar gesprek
27 oktober 2015 om 04.03,
gewijzigd 16 februari 2017 om 08.49
2041 x gelezen
Zijn er mensen die met asbestkanker in aanraking zijn gekomen?
Wij hebben kn februari dit jaar het slechte nieuws gekregen dat mijn papa asbestkanker heeft.
Ik zie op dit forum er niet zoveel van dus vraag me af of er nog mensen zijn?

7 reacties

Hoi Tezza,

In je profiel (en ook als discussieonderwerp) heb je "kleincellige longkanker" ingevuld, maar je vraag gaat over asbestkanker. Asbestkanker is echter geen kleincellige longkanker maar borstvlieskanker of mesothelioom.
Het beste kun je dit dus aanpassen in je profiel en in de discussie. Dan ben je voor anderen ook beter te vinden.
Op dit moment zijn er 53 mensen die één van beiden in hun profiel hebben staan en zijn er 5 andere discussies over.

Alle discussies over asbestkanker kun je filteren door in de groep longkanker aan de rechterkant het discussieonderwerp borstvlieskanker/mesothelioom te kiezen. De rechtstreekse link daarnaar toe is discussieonderwerp borstvlieskanker/mesothelioom.

Klinkt ingewikkeld, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
-Otto-

Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Dag Otto,
ik heb al een aantal x proberen aanpassen in mijn profiel maar het wil niet opslaan :(
toch bedankt!
groeten
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Neen het wil niet lukken.
ik kan het veranderen en als ik opsla verandert het van zelf terug..
Groeten
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hallo,
ik ga niet deelnemen aan zinloze discussies. Ik wil alleen mijn ervaring delen met anderen zodat ze er wellicht ook iets aan hebben.

Mijn man heeft asbestkanker. Daarvoor heeft hij 3 jaar geleden chemotherapie ondergaan. Cisplatin.

De asbest in zijn lichaam zit overal. Op zijn longen, borstvlies e buik. Op de "hardere" delen is de asbest ingekapseld. Maar in zijn buik is het gaan werken. Vanwege de asbest op zijn longen (ingekapseld) moet hij erg veel droog hoesten.

Ik ben zelf op onderzoek uitgegaan en volg nog steeds alle mogelijk onderzoeken op het gebied van behandeling etc in zowel binnen als buitenland. Nee, daarvoor reis ik niet. Ik lees veel hierover, zoek op het internet, volg discussies op buitenlandse zenders, o.a. Japan (heb schotel antenne). En natuurlijk heb ik goede vrienden die mij hierover kunnen adviseren.

Asbestkanker is nooit te genezen. Maar met allerlei soms natuurlijke hulpmiddelen en een zo gezond mogelijke levensstijl kun je het heel lang redden. Ik merk hierbij op dat behandelingen met chemotherapie geen zaligmakend middel zijn. Er treedt bij herhaling immuniteit hiertegen op, bovendien kan het schadelijk zijn voor je nieren.

Waarom mijn man het wellicht nog steeds vrij goed volhoudt na 3 jaar - de meesten zijn al na 6 maanden tot een jaar dood - heeft er misschien mee te maken dat wij - vrienden en ik - er voor zorgen dat hij:

- voor het hoesten gebruik ging maken van CBD olie. Geloof het of niet; vrij onmiddellijk werd het hoesten minder en verdween praktisch helemaal. Je moet het wel blijven gebruiken. 1 druppel s'morgens onder de tong is voldoende.

- Aangezien ik zelf een groot voorstander ben van het gebruik van anti-oxidanten heb ik speciaal voor hem een aangepaste soort aangeschaft die iedereen kan gebruiken en voor een habbekrats te koop is bij de drogist. De anti oxidanten zijn ook terug te vinden in allerlei soorten verse groenten die je op hele lekkere manieren kunt bereiden. Af en toe een flinke vitamine C- boost is ook niet verkeerd. Kankers kunnen niet goed tegen zuren, al is asbestkanker een ziekte die door oorzaken van buitenaf ontstaat.

Daarnaast "sport" hij (wat heet) toch nog 1 keer per week 30 minuten, waarbij ik zijn gewicht goed in de gaten hou. Afvallen vind ik altijd een slecht voorteken. Zolang hij stabiel blijft is het voor mij niet zo een probleem.

- Verder eten we goed en genieten van het leven en eten zelden of nooit junkfood. We hebben zelfs geen frituur.

Natuurlijk wordt zijn conditie langzaam aan minder. Maar mijn (ons) belangrijkste prioriteit is dat hij gelukkig en tevreden is en zeker geen lijdensweg heeft. Want het leven moet waard zijn om geleefd te worden.

Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Beste,
mijn papa sport ook regelmatig.
We zorgen er ook voor dat hij geniet van zijn leven,
zorgen dat hij regelmatig dingen heeft om naar uit te kijken.
en je merkt aan hem dat dat hem goed doet :)
zo heeft hij telkens weer iets om naar uit te kijken en te streven naar erbij zijn.
Het gaat goed met hem maar hoor regelmatig dat velen toch binnen het jaar hieraan sterven.
dat maakt ons allen heel angstig, we weten het namelijk nog geen jaar. Ookal gaat het nu goed, het kan rap slechter worden.
een goede tip voor de droge hoest! Ga ik zeker naar kijken. :)
bedankt voor de reactie! Doet goed te weten dat er nog mensen zijn die zo door het leven gaan elke dag.
Groeten Tessa
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hoi Tezza.Ik lees deze 'conversatie' en zie dat hij intussen al wat ouder is. Vandaar dat ik de eerste vraag stel die een m.i. logische maar geen aardige is: Leeft jouw Pa nog..? Immers, bij mesothelioom staat Magere Hein met z'n zeis vaak al om de hoek mee te kijken om in actie te komen, maar dat is (..was) jou niet ónbekend.Nu kom ik in de knoop omdat ik dus niet weet wat de huidige situatie van "het" (jouw/jullie) slachtoffer van asbest is.Neem het mij alsjeblieft (!) niet kwalijk wanneer ik toch nog probeer te wijzen op een regeling (.. én het is een verworven recht door veel inzet van andere/eerdere asbestslachtoffers vóór asbestslachtoffers ...maar waar jouw vader en ook de vele andere asbestslachtoffers NIET door kunnen genezen maar henzelf en/of nabestaanden nog "iets" bieden waardoor 'men' zich nog enigszins gesteund zou kúnnen voelen. Het gaat hier dan om de TAS/TNS-regeling waarbij het Instituut Asbestslachtoffers dient te worden ingeschakeld. De actie daartoe dient het asbestslachtoffer ZELF in te zetten. Dan loop je dus meteen tegen het probleem aan dat dit wél tijdig bekend zou moeten zijn bij het asbestslachtoffer, en daar gaat het nogal eens mis. Die ervaring heb ik met mijn aan mesothelioom overleden vader dan niet, maar wél vanuit mijn ervaringen die ik als bestuurslid van het Comité Asbestslachtoffers heb ( ..dit is een ándere belangenbehartiger - juridisch namelijk - dan het I.A.S.
Mogelijk is er een hard te maken juridisch recht op een asbest-letselschadezaak, maar dat IS nóg steeds een lange weg. Ik bewandelde die weg ook.
Het gaat hier te ver om e.e.a. (..en wellicht te laat..) voor te leggen. Bezoekt u de site's.

Ook zou het slachtoffer, of de nabestaanden, kúnnen besluiten het wellicht verkregen bedrag aan geld te schenken aan bijvb. het onderzoek naar Mesotheliomen bij de Erasmus Universiteit of het Anthony van Leeuwenhoek Kankercentrum. Dat is aan u.
Ik vrees dat u dit bericht wellicht té laat hier vindt.
Ik wens u sterkte in deze kwestie. Een dergelijk verloop is mij bekend al koos MIJN vader voor NIET behandelen omdat al snel helder was dat het een (snel) eindigend leven zou zijn.
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14